Časopis Maćicy Serbskeje 1885

138 Dr. Pful:§ 25. Esry 6, 11: Kotryž čłowjek te słowa přewobroći,wot teho khěže dyrbiće hrjadu wzać, a horje stajić, a jeho nanju wobjesyć; a jeho khěža dyrbi tehodla na ruwački data być;něm. sein haus soll dem gericht verfallen sein; d.-ł. jogo wjažadej (dyrbi) byś k sralni hugotowana; č. dům jeho ať jest zácho¬dem; p. dom jego aby był gnojewiskiem. Słowa ‘sralnja (srać),záchod (wotkhad), gnojewisko’ (tež Daniela 2, 5), kiž hebrejskemu‘njerjad, hnój’ najbliže steja, su lóhko zrozymliwe; zo pak bychmymóc zastarjeneho wuraza ruwački poznali, pohladajmy najprjedyna podobne twórby słowjesa žwać.1. Žwać (kauen) wotpočuje na korjenju žŭw-, kotryž jetosámotny ze staroněmskim ‘kiuw-an = kauen’, a kotryž je zdźěla na ž w- zesłabjeny. Z pomocu połneho zynka a, kotryžpo swojej přirodźe połnotu (traće činjenja) wućišćuje, wutwori soinfinitiv ‘жъв-a-тн ž w-á-ti (z akcentom na druhej sylbje) — žwati— žwaći, žwać’, a starobołhaŕska přitomnosć жв ; z korjenjažŭw- pak wurosće přitomnosć ‘žuw-ju - žuju’, kotruž tež westarobołhaŕskim жОЧ widźimy. W Delanach nałožuje so ‘žu¬wać, žuwam’ z iterativiskim napohladom twórby.2. a) Bleć (speien, vomere) pokhadźa z korjenja blŭ —bl -: infin. ‘бльв-á-тн bl w-á-ti — blwaći — blwać — blać —bleć’; přitomnosć ‘blŭw-ju — bluju, блю ’. W Delanach prajiso ‘bluwać, bluwam’, a tež stbłhšćina podawa nam pódlanskutwórbu блювaтн, блювa .b) Pleć a pluwać (spucken) je na to samsne wašnje nastało.3. a) Zastarjene słowjeso rwać (raufen, sausen) wotpočujena korjenju rŭw-, kiž je tosámotny z němskim ‘rauf-en’, a ko¬tryž je z dźěla na r w- zesłabjeny: Infin. ‘rŭw-á-ti abo r w-á-ti,rwać’; praes. ‘r w-ú abo rŭw-ju — ruju’; pódlanska twórba‘ruwać, riwać, -wam’.b) Wot prěnišich twórbow je so jenož imperfekto rujach(ich raufte) zdźeržało, wot poslednišich jeno substantivo ruwačkiwe wurazu ‘na ruwački’ abo ‘na rwački’.c) Imperfekto rujach steji pola Nehemije 13, 25 (nabichněkotrych mužow a rujach jich), kaž pola Hijoba 1, 20 (Hijobruješe włosy ze swojeje hłowy), a pola Jesaje 50, 6 (Ja podachmoje lica tym, kiž mje rujachu), praeteritaliski aorist rwaše