Časopis Maćicy Serbskeje 1885

62 Dr. E. Muka:6. Jan Wićaz, rodź. 11. okt. 1821 w Kubšicach, 1856—58, do Rych¬wałda; 7. Julius Ryćeŕ z Wóslinka 1859; 8. Edw. Finger 1867—1873; vakanca; z nowa wot 1879.Šula za wšě 8 wsy je we Łuću. Šulska wučba je do cyłaněmska, jeno w nabožinje serbska; serbske čitanje wuknje soz biblije. Paćeŕska wučba serbskich dźěći je serbska.Wučerjo: 1. Michał Bartuš, rodź. 1812 w Bórku, 1839—59;2. Ernst Ludwik Ewald Pětko (Pöthko), rodź. 1832, wot 1859hač dotal.Wjesna towaŕšnosć: Serbska přaza namaka so w kóždejwsy; kěrluše na wsy spěwaju so jenož wokoło jutrow. — Tusebi hišće wšitcy „Ty“ rěkaju po starym serbskim wašnju, samoz wučerjom, jara dostojnym mužom.Swójbne mjena: Bart(u)š, Běrk (naněmč. Berg), Boran, Bu¬dych (n. Budig), Budaŕ, Danšpjel, Domuš, Hansk, Henš, Hetman,Hodźik, Horak, Horjeńk, Horšk 2, Hotas 4, Hołšk (Hałužka?), Hur¬bank, Janak, Janaš, Kejžor 2, Klemjeŕ (nan. Klemmer), Kliman, Kónc,Korch 2, Krawc (přeněmč. Šneider, skeps. Krause) 3, Kral 2, Kubaš,Kućank, Kuleš, Khěžnik 2, Laduš 3, Marko 2, Matejk, Matica 3, Měr(i)š,Mikiš, Mič, Michałk, Miznaŕ 3, Mudra, Nahły (naněmč. Nagel), Panaš,Pěsko, Pětko, Petřik, Pinkow (t. j. Pjeńko), Piskaŕ 2, Rjelka 3, Rjek,Rječka 2, Rohark 2, Rychtaŕ, Sok 2, Šibak, Šiman 2, Šewčik, Šćěpank2, Šuba (naněmč. Schubert), Šwips, Tóčka (Dutschke), Witka (skeps.Wittig) 3, Wošik 2, Wyrgač 2, Zahrodnik 2, Zykš (n. Siksch), Žilak.Městnostne mjena: a) Lućo: Wumjeńki, Rabina, Łazy, Łuhi,Zahorka, Brězanja, Woršla, Hromadnik, Łazki, Kut, Stara Rěka, Sy¬ćina, Šibjeńca, Nuglk, Boranowe (pola); b) Bjerwałd: Wulka Štuka,Bušwica, Zaklećina, Dliny; c) Sepšecy: Zahrodka, Rěchtej, Błaži¬kowske, Hilcowa, Ćmowe khójny.VIII. (10. 15.) Wujezdźanska wosada a wjes Lěska.Wsy: 1. Delni Wujezd (Uhyst a. d. Spree); 2. Rudej(Rauden); 3. Manjow (Mönau) a 4. Tranje (tež Dranjow, něm.Drehna). Delni Wujezd je na wobydlerjach wotewzał, po tym zoje so ryćeŕkubło předało; wot mnohich tam sydlacych Němcow(75) rozumitej a rěčitej dwě třećinje tež serbski; w měšanychswójbach (3) knježi němska rěč. Manjow ma jeničku němskuswójbu, hajnika, kiž na hewak prózdnym ryćeŕkuble bydli. WšitcySerbja rěča mjez sobu jeno serbski, z Němcami pak z wjetšaněmski, dokelž wjetši dźěl tak někak němski rozumja; běžnjeněmski powědać pak nimale žadyn njemóže.