Časopis Maćicy Serbskeje 1885

Statistika hornjołužiskich Serbow pruskeho kralestwa. 53w Michałkach: Brody, Wuhoń, Lada, Wjeŕšk, Swjećatko. — 10.w Nydeji: Wumjeńk, Čiže, Kudźołki, Dubiny, Deleńca.II. (3.) Bluńska filialna wosada.Wsy: Bluń abo Blunjo (Bluno), Bjezdoły (Klein-Part¬witz) a Zabrod (Sabrodt).Wosada je hišće cyle serbska, a pola Serbow, kiž su z wjetšaderje narodnje zmysleni, knježi bjez wuwzaća serbska rěč; wjetšapołojca ludźi njemóže so derje němski zrěčeć. Tež ći někotřiNěmcy wšitcy serbski derje móža; w měšanymaj swójbomaj (wětr¬nikaŕskej a khěžkaŕskej) w Bjezdołach powěda so jeno serbski,w Blunju pak, hdźež je 1 němski muž-hospodaŕ a jena němskažona-hospoza, woboje: staršej mjez sobu z wjetša němski, dźěćimjez sobu serbski, z němskimi staršimi němski, ze serbskimiserbski. Dźiwny, haj zrudno-komiski zaćišć činješe, jako polaBluńskeho šołty mała holčka rjenje serbski zdrasćena kaž klanka— dokelž budźe tola raz, kaž staršej praještaj, serbska burskahospoza — do jstwy přiběža a swoju němscy zdrasćenu maćprošeše: „Mama, gebt mir ein skibka!“ Z druhimi dźěćimi rě¬češe holčka serbski. — Tu je tež pólska swójba, kiž móže pólscy,němscy a serbscy. — W Zabrodźe su 5 rodź. Němcy, štož jebjez dwěla swójba wučerja, kiž pak so po druhim ličenju (př.S. Now. 1884, str. 105) z połnym prawom do Serbow liči, takzo tam po prawom žadyn Němc njeje.Cyrkej: Bluń je filiala wot Wojerec a Wojerowski kapłanz dobom faraŕ w Blunju. Kóždu druhu njedźelu dźerži kapłan¬faraŕ němsko-serbsku Božu słužbu, prědujo bjez přestawki naj¬prjedy němski a potom serbski, tak zo su Serbja nuzowani, to¬same prědowanje we woběmaj rěčomaj słyšeć; to je po DelnichŁužicach wulcy lubowany porjad! Po serbskim prědowanju jepřeco serbska spowědź, do Božeje słužby pak němska, jeli z cyłažani němscy spowědni su, štož je nanajwyše 4 króć za lěto. —Hdyž faraŕ njeprěduje, tehdy ma so pod nawjedowanjom kantorajeno serbska Boža słužba z čitanjom serbskeho prědowanja. —Paćeŕska wučba serbskich dźěći je serbska.Šule: 1. w Blunju sobu za Bjezdoły; šul. dź. 89, wšěserbske; wučeŕ Gustav Ewald Pětko (Pöthko), wot 1882 a 2.