Časopis Maćicy Serbskeje 1885

82 Dr. E. Muka:Šulske wobstejnosće: Runje kaž w cyrkwi, tak němcujeso tež w šulach hižo wot dawnych časow. Wosada měješe 1848w 6 šulach jeničcy 2 serbskeju wučerjow (we Wuskidźi a BěłejWodźe), jenoho hornjo- a jenoho delnjoserbskeho (přir. JakuboweSerbske horne Łužicy, str. 48 sl.). Dźensa je tam nimo Muža¬kowskeje měsćanskeje 10 wjesnych šulow: 1. na Horje: wučeŕJan Gustav Herman Barthel, * 1850, Serb, wokoło 1. 1860 sotu hišće serbski wučeše; 2. w Kobjelinje: wuč. Johann GottholdPrüfer, * 1858, Němc; 3. w Brunojcach: w. Karl AlbertKlintsch, * 1815, Němc; 4. we Wjescy: w. Karl WilhelmBernhard Weise, * 1862, Němc; 5. w Kiju: w. Erdmann ErnstElster, * 1829, Němc; 6. w Zagorju: w. August Domška,* 1842, Serb; 7. w Skarbišecach: w. Gustav Alwin Konrad,* 1859, Němc; 8. we Wuskidźi: w. Khorla Bryda, * 1862,Serb; 9. w Holi: w. Otto Šimjenc, * 1864, Serb; 10. w BěłejWodźe: prěni w. Bohusław Waŕko, * 1841, Serb, druhi wuč.Richard Miessler, * 1863, Němc. Po tajkim je w tych 10 šulach11 wučerjow: 5 serbskich, 6 němskich; serbscy wuča pak, kelkožso jim nuzno być zda, jenož 3 wučerjo, mjenujcy w Zagorju,Wuskidźi a Holi, wšitcy druzy 8 jeno němscy wuča k nje¬prějomej škodźe serbskich dźěći. Serbja w Běłej Wodźe běchuto spóznali a skoržachu; druzy pak to njespóznaju a njewědźa,někotři su so tež přez hołe rěče druhich, kiž bychu rad wšoz dobom přeněmčili, tak zaslepjeć dali, zo su pječa sami posta¬jenju serbskeho wučerja napřećiwo! Zo pak so potom we tychněmcowaŕskich šulach wěcki stawaju, kaž slědujce, wo tym lědmaći slepi burikowje što zhonja. Do jeneje šule tam, do kotreježnimale same serbske dźěći khodźa, je młody prostoněmski wučeŕpostajeny, kotryž ma, kaž so sam khwaleše, za swój nadawk,dźěći a přez to wjes skerje lěpje přeněmčić. Wón powědaše:„Das Wendi che hat hier am läng ten gedauert; ich werde allesdeut ch machen; wendi ch dürfen die Kinder in meiner Schulenichts sprechen.“ Hdyž čitać da: Das i t ein Haus! pokaže wónz kiješkom prez wokno na jenu khěžu. Jako historiju wo Kainjea Abelu dźěćom rozkładowaše, dźeše mjez druhim (verba ipsissima):Kain und Abel waren Brüder etc. — Mädchen, sage mir, wiehiessen die beiden Brüder? Käbel und Säbel! Dale wučeŕ: Abel