Časopis Maćicy Serbskeje 1885

Krala Wukašinowa žeńtwa. 189Zwiny pak so wokoł Durmitora,Ja hlaj přez tu mróčel mhły so předrěchZ moj’mi dźewjećimi bratřikamiZ moj’mi dwanać dźěć’mi bratrowskimiA ze štyrceć swakami tu z hroda,We tej mhli so, luba, rozestachmój,Rozestachmój, pak so njenadźěchmój;Bóh to wě, to njeb’dźe ničo dobre.“ –Rjeknje k njemu žona Widosawa:„Njebój ty so, luby hospodarjo!Dobrom’ mužej dobry són so wudźa,Són je łža, Bóh sam je jeno wěrnosć.“Spokoji so Momčilo wójwodaA wón wujndźe z běłej’ swojej’ wěže,Čaka jeho dźewjeć lubych bratrow,Dwanaće tež prěnich bratrow dźěćiZe štyrceć’mi swakami wot hroda,Žona pak jom’ přiwjedźe Čiłaša,Wón so zapřimnywši dobroh’ konjaWujěcha na hońtwu na jězoro.Hdyž su byli blizko při jězorje,Nadpadźe jich tamne sylne wójsko;Jako Momčilo wuhlada wójsko,Poćeže wón mječ po swojim bjedrje,Ale njekhmanc wućahnyć so njeda,Runje kaž był k nóžnjam přirosćeny.Tehdy rjekny wójwoda Momčilo:„Słyšiće wy, moji lubi bratřa!Přeradźi mje ćula Widosawa,Tola podajće mi mječ najlěpši.“Ruče su joh’ bratřa posłuchali,Poskićili jemu mječ najlěpši,Momčilo pak rozkazał je bratram:„Słyšiće wy, moji lubi bratřa!Přimajće wy wójsko wot bokowu,Ja chcu přimać wójsko z wot posrjedźa.“Lubši Božo, tajkoh’ wulkoh’ dźiwa!Štó budźeše tam móhł přihladować,Kak to ruba Momčilo wójwodaKaž by wurubał po lěsu drohu;Hišće wjacy ztłóči dobry konik,Hač štož Momčil z wótrym mječom zruba;Ale wulka podejdźe joh’ žałosć:Jako wujndźe porno Pyritoru,