Časopis Maćicy Serbskeje 1885

Statistika hornjołužiskich Serbow pruskeho kralestwa. 77W Zelenym Hozdźu (Grünwalde) rěča hišće 3 mužowje a1 žona serbski a w Želnjach (Sella) jenički muž, kiž pak jez Wojerowskeje strony přićahnuł; hewak su tam Serbja hižodawno dozemrěli.Serbske swójbne mjena w Zel. Hozdźu a Želn. su hišće:Cyž 2, Čech (Zschech), Groban, Hantuš (n. Ontsch), Holink (Holling),Jank, Jurk 2, Kito (nan. Kido), Kolik (nan. Kolich), Kowtsch (Gołč?),Korch, Krečmaŕ, Křižank (Zschieschang) 2, Leńk, Maternijant, Niklich,Nowak, Nowotnik, Noding (Nowotnik?), Połleńk (n. Pohlink), Rurik(Rohrik), Šćěpank (Schieppang), Wawriš.Městnostne mjena: a) w Zel. Hozdźu: Kalisch’n, Krotschitz’n,Salijak, Wolschitz’n, Humjank, Pansk’n; b) w Želnjach: Humjank,Sajijas, Kin, Brees’n, Botops, Kut’n.Čikecy (Peickwitz) su hakle w połnym přeněmčowanju;nimale wšitcy rodźeni Serbja — z najmjeńša 4 / 5 wob. — hišćerozumja, hanibuja pak so z wjetša serbscy powědać, přede wšěmpřed cuzymi; za to pak rěča tajku žałostnu němčinu, zo móhłhnydom ćeknuć, hdyž ju zasłyšiš; burik z cyle serbskim wobličoma w dospołnje serbskej drasće, kiž serbscy prašany najprjedy rjenjea čisće serbscy wotmołwješe, přetorhnu na dobo rozmołwu zesłowami: Ych rätte lybr dajtsch, wintsch wart ju ejnmohl nischtmih k’rätt!“ Po jeho swědčenju ma jenož hišće w 3 burskichswójbach serbska rěč sama knjejstwo, w druhich so měša. —Wbozy ludźo su jara njedowěrni a ani kuska přećelniwi. — Młodeholcy spěwaju na póstnych njedźelach, ale wšo němski, a nje¬móžachu so dopomnić, hdy by so hdy serbski spěwało.XIV. (23.) Wsy Wětrnica — Njedźichow — Janowy Doł.Wětrnica (Wiednitz, starše pomj. Wicknitz) ma hišće 7 lu¬dźi, kiž serbscy rozumja resp. rěča; ći pak su ze serbskich stronpřićahli. Rodźeni Wětrničenjo njemóža so pječa dopomnić, zobychu hdy Serbja byli. Tež namaka so pola nich spodźiwnjemało serbskich swójbnych mjenow: Lejnik (serbska swójba, kižserbscy rěči), Brězak, Čech (Zschech), Křižank (Zschieschang),Juriš, Kwarok. Na poli pak běchu młode holcy w serbskej drasćewidźeć: mějachu rjane pisane rubiška na hłowje a krejčeŕwjenekuše, šěroke suknički. Serbowka, kiž je so do Wětrnicy wudała,drasći so hišće cyle serbscy. — Ludźo nječinjachu runje přećel¬niwy zaćišć, najmjenje ludi magister.