Časopis Maćicy Serbskeje 1885

172 Dr. Pful:§ 104. Jap. Skutki 27, 40, a Jakuba 3, 4: Prawidło,něm. das steuer (zwazki prawidła, die ruderbande), č. prawidlo,weslo, d.-ł. wjazło, p. stér.1. a) Prawidło pokazuje na słowjeso prawić, a to zasopokhadźa wot adjektiva prawy. ‘Prawy’ wotpowjeda němskemu(gerade) recht, gerecht, richtig; praw-ić je potajkim ‘rechtmachen, richtig machen, rechtfertigen, richten, die richtung geben,(zurecht) stellen, leiten, lenken’: čehoždla je prawidło das mittelzum richten, stellen, richten, richtig stellen, leitmittel, lenk¬mittel (zügel), das steuer. Praw-ina die richtung, der richtweg.b) ‘Stellen (== einrichten)’ rěka pola nas stajić (stawić):n. př. pasle stajić, eine falle stellen. Wot tehole słowjesa sunaši rodnicy, kotřiž w prjedawšich časach wokoła baltiskeho morjaatd. bydlachu, sebi substantivo stawjeŕ — staj-eŕ (steller =richter, lenker) wudźěłałi, a to słowo su potom Němcy jako‘steuer’ wot nich do němskeje rěče přijeli. Pola Polakow je wotteho słowa so twórba stér zdźeržała.c) Zestajeńki: Na-prawić, naprawjeć, naprawjować ein¬richten, richtig stellen (časnik, die uhr; naprawu naprawić eineeinrichtung treffen, eine massregel ergreifen. Po-prawić, po¬prawjeć, poprawjować, berichtigen, poprawa berichtigung. Při¬prawić, připrawjeć, připrawjować vorrichten, passend machen,anpassen; připrawa vorrichtung, massregel. Roz-prawjeć, roz¬prawjować berichten; rozprawu dawać (dać, podać), rozprawu roz¬prawjeć bericht erstatten. Wo-prawić, woprawjeć, woprawjo¬wać richtig machen, richtig stellen, woprawa, richtigstellung.Wot-prawić hinrichten, wotprawjenje hinrichtung. Wu-pra¬wić, wuprawjeć, wuprawjować, a) ausrichten, verrichten, leisten,b) rechtfertigen (w dogmatiskej rěči ‘praweho činić, prawychčinić’); wuprawu wuprawić, eine verrichtung ausführen, ein ge¬schäft besorgen, wulka wuprawa eine grosse leistung, poručnosćwuprawić, einen befehl ausführen, nakład wuprawić, einen auf¬trag besorgen, bestellen; wuprawa tež ‘einrichtung’. Za-prawićeinpassen, einfügen. (Přisp. redaktora: W kath. knihach: wopra¬wić, das Abendmahl reichen.)2. Prajić rěkaše něhdy ‘prawić’, a to wotpowjedaše něm¬skemu ‘berichten (referiren)’; nětko je prajić tak wjele kaž