Časopis Maćicy Serbskeje 1885

48 Dr. E. Muka:wučbu, kiž hakle drje je cyle přestała po znatych wukazachBockowych wok. 1. 1875. Nimo rektora je tam 7 wučerjow,mjez nimi 2 Serbaj: kantor a 1. wučeŕ Činski (Tschinsky), rodź.Delnjołužičan, a 2. wučeŕ Heruška. Hač do 1. 1834 wobstoješewe Wojerecach za serbske dźěći wosebita serbska šula, takmjenowana „Winkelschule“, kotruž při kóncu wěsty serbski spě¬waŕ Matej Rudnik wodźeše; ta pak bu zběhnjena. Zo pak jesamo w městačku Wojerecach prostoněmska wučba serbskim dźě¬ćom ze škodu, za to podam tejle dwaj přikładaj. Nydźanskišołta praješe: Štož naše dźěći w šuli němski nawuknu, to ducydomoj so serbski zabawjejo zaso zabudu — a potom njemóžaničo! — Serbske holčo z Wojerec běše jeno němsku šulsku wučbudostawało, tola njebě telko nawukło, zo by na němske paćerjekhodźić móhło; při konfirmaciji dosta wot kmótrow serbskespěwaŕske, přistaji so do Spalow a khodźeše, dokelž němskeprědowanje njedorozumješe, stajnje na serbske kemše, tola zeswojich serbskich spěwaŕskich sobu spěwać njemóžeše, dokelž— njebě serbski čitać nawukła. To pak njeje jednotliwy pad,ale tajkich ludźi, kiž němski njerozumja abo dosć njerozumja aserbski čitać nawukli njejsu, dokelž je so jim wučbu w serb¬skim čitanju zapowěła abo njepodawała, móžeš po Serbach, předewšěm w namjeznych wosadach po cyłych stach nadeńć. Wonisu při Božej słužbje morwe sobustawy, pak hdyž na serbski kemškhodźa a sobu spěwać njemóža, pak hdyž na němski khodźo,štož so tež husto stawa, drje sobu spěwaju, ale ani swoje aniduchowneho słowa njedorozumja. Ze samym abo wjetšim prawom,dokelž tola łaćanski čitać a pisać a samo powědać nawuknu,móhła so našim gymnasiastam Boža słužba we łaćanskej rěčiposkićeć, abo realnym šulerjam w francózskej — a to by k tomuhišće bóle „nobel“ było!b) Wjesne šule maju: 1. Spale, 2. Narć, 3. Bórk, 4. Ži¬dźino, 5. Hory, 6. Brětnja, 7. Lubuš, 8. Ćisk. — We wšěch sunětko serbscy abo serbskeje rěče mócni wučerjo. Jenož do Ćiskaběchu prostoněmskeho wučerja tykli; tola starši so duchow¬neho škodowanja swojich dźěći přez to so skónčuje dohladawšisebi w započatk lěta 1884 z dowolnosću Wojerowskeho měšća¬nosty, swojeho patrona, wot šulskeje wyšnosće serbskeho wučerja