Časopis Maćicy Serbskeje 1885

194 M. Hórnik: Nabožne spěwy z luda.Och ja chcu nětkle z Jězusom do rowa hić,Och ja chcu zasy z Jězusom horje stanyć.Ja wozmu joho swjaty křiž a ja sćěhuju za nim.Och lubši Jězuso, wotwobroćiš naše zlěčinjenja!2. Dźiwne.Dźiwne, o dźiwne, o dźiwne!Och wy jandźele z njebjes dele,Pójće, ach pójće a płačće zo mnu,Dokelž so nam zaćěmni te jasne swětło.Ja widźu jow ležo na tej zemiWe zecnjenju a z wobćežnosćuJězusa, haj Jězusa a tych to je jandźelow krasnosć.Pój a płač, ty hrěšna wutroba!We krawej tej rěcy so wón kupje,We zecnjenju so jom’ wutroba rozeškrěje.Krawa, o krawa, o krawa rěka,Na kotrejž tón hrěšnik sam to wina je.Połne wody, połne sylzow, połne krawoh’ potuWobkrjepjene je te bójske wobličo,Panje tež dele we zecnjenju a we nuzy.Pój a płač, ty hrěšna wutroba!Tón kral njebjes a teje zemjeBudźeš štórcnje z nohami teptany,Storkany a pluwany bjez te bójske wobličo;Krewjowany sy, jehnjatko! kak sy přihot’wany.Wusměšeny sy, martrowany a zacpěty,Z ćernjowej krónu krónowany,Šwikany, haj šwikany tak sy jara dołho,Hač ta krej kopicnje na tu zemju dele běžešo.Jow widźiš te jehnjo bože njewin’wate.Och kak njese swój křiž tak sćeŕpnje,Panje tež dele we zecnjenju a z bolosću.Pój a płač, ty hrěšna wutroba!3. Poslednja wječeŕ.(Krušk.)Hdyž je přišło štwórtk na wječor,Bóh je wjeŕšen wječerjał z japoštołami,Dawał je jim jěsć ćěło bože,Dawał je jim pić swjatu krej. — —