Časopis Maćicy Serbskeje 1885

M. Hórnik: Nabožne spěwy z luda. 193spěwaju so w posće na wsy abo w domach, štož je k. dr. Mukapři wopisowanju serbskich wosadow z nowa wobkrućił. Wo pře¬dźěłanju ćišćanych cyrkwinskich kěrlušach tu njerěču.Naš Časopis je wšelake tajke hornjo- a delnjoserbske nabožnespěwy z luda hižo podał. Zo bych z nowa zběraćelow wubudźił,woćišćuju te, kotrež sym w lětomaj 1863 a 1864 w nětko hižomjenje dostupnym „Katholskim Pósle“ podał. Snadź te pěsnje,kotrež sym z Kulowca dostał, něchtó wudospołni abo nam druhepodobne poda!1. Mysle.Och wy moje mysle! njekomdźće so,Pójće a pytajće toho (?) swětłosć.Tón křiž je hotowy,Jow widźiće Jězusa stać.O bratřiko, ty jutrowne jehnjatko!Kak ta twoja hórka martra a te ćeŕpjenjo,Twoja hórka martra a ćeŕpjenjoPřinjese nam te wěčne žiwjenjo.Och ja chcu nětkle z Jězusom do zahrody hić,Chcu ja so modlić a zdychować a pódla chcu jóm’ stać,Chcu jom’ trěći joho swjatu krej dele;To budźe za naše duše derje.Och mój Jězuso, ty zynkuješ pře zrudobu so dele,Och najlubši jandźelko, ty šterkuješ zas,Posylniš te słódke ramjoTy zbóžna duša – – !Och mój Jězuso, nětk budźeš wjedźeny,Och mój Jězuso, nětk budźeš dótkanyZe špisami a ze helebartami našich winow dla;Och lubši Jězuso, daj nam twoje zdebjenjo.Och mój Jězuso, nětk budźeš tamany,We swojej b’dźeš ty wutrobje łamany,Och z lubosću, z lubosću hrěšnikow dla,Och lubši Jězuso, daj nam swoju sćeŕpnosć!Och wy ludźo, wy tu spiće a wachujeće so;Hlejće! wy widźiće, što Jězusowy wotpočink jo,Och njespiće a spěwajće a modliće so!Och lubši Jězuso, wusłyš našu próstwu!