Actas da - Xunta de Galicia

Teresa Bermúdez / Amparo Cereixo
Cultura i Societat Gallegues, Història de Galícia e Literatura Gallega actual.
Ademais, as materias de Llengua i Cultura Gallegues I e II son de libre elección
cunha vinculación máis estreita coa Facultat de Lletres, cando menos
formalmente. Todas elas teñen carácter semestral (5 CA) e son independentes
entre si.
b. Perfil do alumnado: A Universitat Autònoma de Barcelona está situada
fóra da cidade, na área metropolitana de Barcelona, que medrou con gran forza
a partir das décadas dos cincuenta e sesenta, mercé á afluencia de inmigrantes.
Son precisamente os descendentes desa poboación, non só galega, os que
compoñen a maior parte do noso alumnado. A porcentaxe dos que posúen
ascendencia galega atinxe a penas o 30% e o resto son rapaces cataláns, en boa
parte con orixe noutras comunidades autónomas. A heteroxeneidade prima
tamén na formación académica e nos intereses do alumnado, polo feito de seren
materias abertas a todo o campus. Atopamos grupos variados que reúnen
estudiantes de Veterinaria, Química, Filoloxía, Ciencia e Tecnoloxía dos
Alimentos, Enxeñería industrial, Xornalismo ou Psicopedagoxía, por exemplo,
nunha diversidade que condiciona a elaboración do programa.
2. Paralelismo sociolingüístico e motivación
Podemos preguntarnos por qué alumnos cataláns escollen galego como LM.
Gardner e Lambert (1959) distinguiron dous tipos de motivacións que levan a
unha persoa á escolla dunha LM: motivación integradora e motivación
instrumental. A integradora, fundamental na aprendizaxe dunha lingua, é a
consecuencia de actitudes positivas cara aos falantes da LM e o desexo de se
relacionar con eles (Véx. Díaz Pérez 1988:58). Pola contra, a motivación
instrumental vén determinada polo feito de que é a lingua un “instrumento” de
comunicación que, en moitos casos, é obrigatorio coñecer por motivos
económicos, sociais, etc.
Esta clasificación está moi relacionada coa teoría de Nida (1956), para quen o
máis importante no éxito da aprendizaxe dunha lingua é o desexo de se
comunicar cunha comunidade, ben sexa por motivos económicos ou persoais.
Engade, ademais, que en moitos casos este desexo trae consigo certa
sensibilidade cara á comunidade falante da LM.
Clasificaremos os motivos dos nosos alumnos en torno aos dous tipos de
motivación descrita anteriormente, se ben cómpre sinalar que a maioritaria, sen
ser a única, é a integradora. Así, e deixando a un lado a vontade de reintegrarse
na cultura familiar dos descendentes de galegos, nas enquisas sobre motivación
atopamos repetidamente o interese pola “cultura galega”, con precisións
reveladoras como “tengo curiosidad por conocer esta cultura, que creo que se
parece bastante a la catalana”. Tamén recollemos confesións do tipo: “He
escogido la asignatura porque me parece muy bien que igual que sé catalán,
— 398 —