Actas da - Xunta de Galicia

Mónica Martínez Baleirón / Mª dos Anxos Sobrino Pérez / Begoña Varela Vázquez
o descoñecemento da lexislación por parte do profesorado. Sen embargo, xa
houbera anteriores campañas informativas e sensibilizadoras da Plataforma
polo Ensino en Galego (PEG) 96 .
c) Programación de seminarios específicos dirixidos ó profesorado de infantil
e primeiro ciclo de primaria e ós equipos directivos.
d) Galingua. Trátase dun curso interactivo de lingua galega.
e) Deseño e oferta de cursos específicos para o profesorado. Son cursos que
van dirixidos ós profesores das materias que se deben impartir en galego.
Neste documento tamén se citan outras actuacións periódicas relacionadas
coas anteriores (op. cit. 21-24).
Ante esta relación de medidas, debemos facer algunhas consideracións. Se
tomamos en conta a data na que saíu o decreto (1995), as campañas
informativas son tardías. Ademais, cómpre lembrar que o descoñecemento da
lexislación non exime do seu cumprimento.
Noutro sentido, algunhas das actuacións non inciden directamente no
cumprimento do decreto, é dicir, non procuran un cambio na práctica docente.
Por exemplo, a campaña de animación á lectura ou o Galingua non van
provocar variacións no emprego vehicular do galego.
As únicas iniciativas que van dirixidas ó cambio actitudinal do profesorado
son os seminarios informativos e os cursos específicos sobre as materias que se
deben impartir en galego. Ata o de agora, descoñecemos se estes cursos se
levaron a cabo.
Sen embargo, con estas medidas só se pode cambia-la actuación do
profesorado que xa de partida ten unha actitude favorable cara ó ensino en
galego. Pero ¿que ocorre con aqueles docentes que non teñen esa actitude
proclive?, ¿abonda con que coñezan mellor a lexislación e con que melloren a
súa competencia para muda-la práctica lingüística na aula? Cremos que non. Se
o punto de partida eran as medidas “de convicción e apoio”, serán necesarias
verdadeiras actuacións de discriminación positiva, isto é, medidas encamiñadas
á promoción dun cambio que favoreza a lingua propia do país. Un cambio de
lingua sempre implica un esforzo e, para que se efectúe, ten que haber un
motivo. Ata agora este foi ideolóxico. Pero se este non existe, haberá que
promove-lo motivo profesional. Isto é, a Administración, que opta por non
pena-lo incumprimento da lexislación, debería favorecer dalgunha maneira o
cambio lingüístico dos docentes cara ó galego.
96
“O ensino en galego. O noso esforzo común” (1995) e “Todos os días, a todas as horas, en
galego” (1997-1998).
— 576 —