Actas da - Xunta de Galicia

Aadquisición da competencia traductora
Cando os estudiantes comezan a traducir, a súa capacidade de usar
alternativamente dúas linguas vese interferida non só pola lingua de partida ou a
lingua de chegada durante o proceso de traducción, senón que no caso da nosa
comunidade, a este problema cómpre engadirlle a intervención da segunda
lingua de chegada. No caso dos meus estudiantes é o castelán, aínda que cómpre
lembrar que o proceso é exactamente o mesmo para os alumnos que traballan
cara ó español. Así pois, cando pensamos en adquisición de competencias,
debemos ter moi en conta que o que nos interesa ós profesores non é só o nivel
de coñecemento das linguas en xeral, senón máis ben o grao de dominio de cada
unha das destrezas dos futuros profesionais.
Un terceiro elemento que debemos ter presente é a estructura da memoria dos
nosos estudiantes, isto é, a relación que o falante establece entre os elementos
lingüísticos e as súas representacións mentais. Conseguir diferencia-lo sistema
de representacións mentais asociado a cada lingua debe ser un dos nosos
obxectivos. O traductor, por dicilo doutra maneira, debe ser capaz de manter
claramente delimitados os dous sistemas lingüísticos, pero tamén os seus dous
sistemas conceptuais. Pero aquí tamén hai que tratar de problemas de
interferencias, porque a presencia do castelán (e do mesmo xeito a presencia do
galego) poden producilas.
O deseño curricular ten que formularse como obxectivo fundamental a
especialización de destrezas lingüísticas, a configuración axeitada da memoria,
a flexibilización do mecanismo da alternancia lingüística e o control do
mecanismo de interferencia entre pares de linguas. Cando as linguas son moi
próximas, este obxectivo resulta ser un dos retos fundamentais da didáctica da
traducción. E como dixen con anterioridade, no caso do ensino da traducción
cara ó galego, haberá que ter moi presente ademais, os problemas de
interferencias entre as dúas linguas da nosa comunidade: galego e castelán.
Para isto cómpre desenvolver outros compoñentes da competencia traductora
dos que xa falamos e que podemos resumir así:
1. Os coñecementos culturais, procurar elimina-las discrepancias de todo tipo
entre sistemas lingüísticos, entre o texto orixinal e o texto de chegada, pero
tamén entre as potenciais intervencións de dous sistemas lingüísticos en
contacto.
2. As competencias metodolóxicas, entre as que se atopan a capacidade para
utiliza-las ferramentas de traballo do traductor: diccionarios, textos paralelos,
fontes de documentación.
3. A capacidade de activa-los propios coñecementos sobre un tema.
4. A capacidade de adquiri-los coñecementos necesarios para traducir un
texto.
5. A capacidade de sistematizar procedementos de traballo.
6. A capacidade de avaliar e criticar traduccións.
— 561 —