1 - RUC

ecoñécese con craridade, poucos foron os estudos, até agora, que analizaron
sistemáticamente a interacción entre grupos, respecto da influencia que ten a mesma na
aprendizaxe dos suxetos. Tradicionalmente, os estudos sobre a interacción educativa
centráronse en destacar a interacción profesor-alumno cómo a máis sinalada e
representativa de cara á favorecer a aprendizaxe dos alumnos, sustentando a idea de que
as relacións que se establecen entre os alumnos ó longo das actividades educativas teñen
unha influencia secundaria, cándo non molesta ou indeseable sobre o seu rendemento
(JOHNSON, 1981).
Dende esta perspectiva anterior, o que se intenta, é reducir á mínima
expresión, as relacións alumno-alumno, de xeito sistemático, entendendoas cómo fonte
potencial de conductas perturbadoras na aula, e potenciar así, que a planificación das
actividades educativas repose na primacía do traballo individual e da interacción
profesor-alumno (COLL, 1984), rechazando a interacción alumno-alumno como unha
interacción que non ^ soio é perturbadora, senón que ademáis inútil cara a aprendizaxe
escolar; con esto non queremos dicir que as duas clases de interacción non estean
relacionadas, xa que da interacción profesor-alumno, despréndese un tipo determiñado de
interacción alumno-alumno que pode ser máis ou menos rica, dependendo da considerada
carga negativa ou positiva que se derive para relación profesor-alumno que vai dar pé á
este tipo de interacción.
Sen embargo, podemos observar que ó longo destes derradeiros anos,
aumentou o interés pola interacción alumno-alumno, e a relación que garda este tipo de
interacción con respecto á aprendizaxe deses mesmos alumnos; moitos destes estudos
centráronse no réxime de comunicación ou relación que establecían eses grupos, e máis
específicamente, sobre dous tipos determiñados de interacción; a competitiva e a
cooperativa. Como resultado destes estudios pódense observar unha serie de conclusións,
entre a que podemos destacar como máis relevante, a de que unha característica clave que
destingue unhas situacións doutras situacións de aprendizaxe, é a interacción que se
establece entre os alumnos (WEBB, 1982).
Aínda que todos estes estudos chegan a conclusión de que o traballo entre
grupos é beneficioso para a aprendizaxe, ditos estudos non traballaron aspectos relativos
á interacción, senbn que centráronse, máis ben, sobre variables como a competencia e o
rendemento. A maior parte destes estudos, intentaron predecir os logros a partires
dalgunhas características do individuo, do grupo ou da tarefa de traballo, polo que debido a
esto, presentan cuadros incompletos sobre a influencia que exerce o traballo en grupo
- 126 -