1 - RUC

alumno dun papel cada vez máis activo na interacción co profesor, caso que non se dá na
interacción entre alumnos, na que o alumno pode invertir roles interactivos co mesmo
contido intelectual. (c) Parece darse na interacción entre iguais, unha especie de axuda
ou andamiaxe por parte dos outros, similar á que algúns autores atribuiron ó adulto en
contextos de ensino e aprendizaxe; cada neno aprende a utilizar a linguaxe para guiar as
accións do compañeiro, e á vez para ser guiado pola linguaxe do compañeiro (unha forma
de regulación social), permitindo ó neno o dominio de probremas difíciles, antes de que
sexan capaces de resolvelos individualmente. Permítelles observar e captar o proceso de
resolución de probremas como unha totalidade e seleccionar aqueles procedementos máis
eficaces, o que Iles posibilita resolver por sí mesmos, as tarefas que antes foron capaces
de resolver con axuda.
Por último, vamos a a facer referencia ás investigacións que levou a cabo
WEBB (1982), en oito estudios sobre o traballo realizado en grupos pequenos de
alumnos (dun total de 96 alumnos), en catro aulas de de séptimo, octavo e noveno grados,
utilizando como instrumento de obtención de datos, a observación do traballo que levaban
a cabo, centrándose sobre o comportamento de axuda que levan a cabo, os alumnos, na
interacción entre eles, e a incidencia que ten ésta, sobre o rendemento dos mesmos; entre
as conclusións que se poden deducir do seu estudo, podemos resaltar as seguintes: (a) os
estudantes que dan explicacións de cómo realizar a tarefa, alcanzan maiores resultados
que os estudantes que non toman parte activa na interacción do grupo. (b) Os estudantes
que recibían axuda, tamén conseguían maiores logros que os .outros, aínda que eiquí
dependía da natureza de axuda recibida, e do comportamento do estudante que a recibía.
(c) Os estudantes que cometían fallas ou facían preguntas, si recibían silencio do grupo
de resposta, ou soio solucións sen explicación algunha, non aprendían a resolver a tarefa;
(d) o feito de recibir axuda, soio é efectivo cando se dá como resposta á necesidade do
alumno; tamén o feito de non recibila xoga un papel negativo na aprendizaxe do alumno.
(e) recompensar a un estudante polo rendemento alcanzado polos outros, ademáis do seu
proprio, promove a cooperación e consigue que tódolos membros presten maiór atención
ó traballo.
8.3. Análise empírico do proceso educativo: proposta dun prantexamento
interaccionista e contextual.
Neste apartado vamos achegarnos novamente á parte teórica, nos capítulos
- 151 -