1 - RUC

aprendizaxe, sen embargo, outras veces, algunhas concepcións imposibilitaron descubrir
a verdadeira esencia do desenvolvemento da psique infantil.
Neste senso, nos últimos anos, levaronse a cabo unha serie de estudios,
modificacións, reformas, etc., sobre o campo educativo, que parten das novas ideas que se
teñen na Psicoloxía, sobre o desenvolvemento e a aprendizaxe dos individuos, co obxeto de
potenciar e optimizar ditos procesos. Así, podemos ver como se adaptaron os plans de
estudios conforme ó que se cree é o desenvolvemento do neno, co obxectivo de ter en conta
o mesmo, e coa posibilidade de poder establecer un lazo de unión entre os contidos e
tarefas de ensino e o desenvolvemento dos alumnos.
Unha parte moi importante destes estudios que se realizaron sobre a
aprendizaxe e o desenvolvemento, pertenece á Jean Piaget e ós seus discípulos; súas
investigacións resaltan a importancia do desenvolvemento na aprendizaxe, e a forma en
que se levan a cabo ambos, dun xeito gradual, ó longo das diversas edades biolóxicas do
individuo. Ademáis cabe resaltar, nos mesmos, a forma de funcionamento dos mecanismos
intelectuais do individuo, polo que fai referencia b desenvolvemento do individuo no seu
medio dos obxetos, a qué se leva a cabo dun xeito organizado para o individuo, de forma
que aquél posibilita a éste a construcción de sucesivos esquemas e estructuras cos que vai
entendendo, de forma cada vez máis complexa, o seu mundo no que vive.
Este xeito de entender Piaget, o desenvolvemento, nun p^imeiro momento dá
pé para pensar que o ensino é algo independente do mesmo, xa que según unha primeira
conceptualización, os ciclos do desenvolvemento preceden sempre ós ciclos do ensino, e
éste segue sempre ó desenvolvemento sen que cambie nada de aquél. Unha segunda lectura
á obra de Piaget, fai supoñer, que si ben é certo que existe un desenvolvemento, dalgún
xeito biolóxico e caracterizado pola estructura neuronal do individuo, que vai aparecendo
ó longo da vida de interaccibn que leva a cabo o individuo co mundo dos obxetos no que
vive, tamén é certo que existen unha serie de condicionamentos na conducta do individuo
que están posibilitando dunha forma ou outra a adaptación e desenvolvemento dese
individuo no seu mundo de iguais, aínda que éstes sexan considerados como secundarios no
mesmo. A este respecto, escribíu Vygotski (1979), "o neno non é considerado como
parte do todo social,... o social tómase como unha parte allea fora do neno'; aspectos que
pódense descubrir na obra piageteana, sen embargo, queremos sinalar que hai unha serie
de aspectos que son moi importantes cara á educación: i) en primeiro lugar, a idea de que
se aprende dun xeito determiñado conduce directamente á necesidade da existencia dunha
forma concreta de ensinar; ii) en segundo lugar, o resultado de que haia un determiñado