1 - RUC

actividade ten un gran interés para a psicoloxía, que pode server de base para a
investigación detallada da mesma e das formacións psicolóxicas que aseguran a súa
estructuración e funcionamento; ZINCHENKO (1985) propón que a actividade sexa a
unidade de análise que proporcione a organización dinámica das relacións interfuncionais;
cando consideramos unha acción dirixida a un obxectivo e mediada por instrumentos como
a implicada na construcción dun obxeto dacordo cun modelo, podemos observar a
percepción, a memoria, a solución de probremas, e a atención corr^o implicadas e
coordenadas necesariamente nunha unidade de verdadeira vida psicolóxica (WERTSCH,
1988); nengunha delas por separado pode facer entender o seu conxunto, xa que a
percepción, a memoria, a atención danse nun conxunto estructurado, e non existen sen o
mesmo conxunto coordenado. O concepto de actividade proporciona a unidade básica de
análise que Vygotski e os seus sucesores habían estado utilizando na súa investigación de
xeito parcialmente articulado.
3.3. A Conciencia e a súa relación coa Actividade na Psicoloxía Soviética.
Vamos facer referencia a continuacibn ó concepto de Conciencia na Psicoloxía
Soviética para poder entender de xeito máis claro o que é a actividade, e que papel xoga no
desenvolvemento de aquéla; podemos dicir que a actividade non pode ser exáminada
separadamente da conciencia, xa que esta xurde na actividade e logo á mediatiza
(DAVIDOV, 1988); o estudo da actividade debe de estar en estreita relación coa
investigación dos procesos de xurdemento e funcionamento da conciencia humán. Pero,
^cál é a concepción de conciencia á que facemos referencia? ^qué entendemos por
conciencia dende a perspectiva vygostkiana?; para Vygotski, a conciencia é o contacto
social que pode facer un ser humán consigo mesmo, froito á vez do contacto social que ten
cos demáis seres humáns (RIVIERE, 1985). A conciencia ocupa un lugar central da teoría
vygotskiana, e de feito foi unha das primeiras cuestions ás que se dedicou Vygotski.
VYGOTSKI (1979) opúsose a que a conciencia debía ser abolida como
constructo científico, e baseaba a súa decisión no desexo de buscar unha psicoloxía
unificada, argumentando que era posible concebir a conciencia como unha organización
observable obxectivamente do comportamento, que nos é imposta ós seres humáns a
traveso da participación nas prácticas socio-culturais; este criterio de organización é o
fundamento da súa concepción de conciencia. Así, mentras Leontiev e Rubinstein
elaboraron seus traballos entorno a noción de conciencia, Vygotski soio dedicou algúns