1 - RUC

modelo de Nova Escola Activa, que está baseado na Teoría Xenética de Piaget, e que recolle
as súas formulacións sobre a adquicisión do coñecemento e o desenvolvemento operatorio,
resaltando a importancia da natureza autoestructurante da actividade do individuo, é
dicir, a importancia que ten na adquicisión do coñecemento que o alumno organize e
estructure a súa propria actividade mental, co obxectivo de poder construir o seu
coñecemento. A característica xeral do coñecemento é o desenvolvemento do individuo, e
éste lévase a cabo, non dun xeito plagiado da realidade na mente do individuo, senón de
xeito estructurado e organizado, o que implica unha actividade do individuo sobre este
obxeto de coñecemento. Este proceso de adquicisión do coñecemento (que vimos no capítulo
5 da parte II) é un proceso activo do suxeto, mediante o cál asimila a realidade a través
das súas estructuras intelectuais, e posteriormente modifica ou reestructura as
mesmas, mediante a súa acomodación ós obxetos desa realidade.
Neste caso, o papel do profesor é un papel directivo, xa que vai posibilitando
os obxetos que coñecemento que, por unha banda poidan ser utilizados polo suxeto na súa
actividade (é dicir que os poida adaptar), e por outra banda, vainos posibilitando de xeito
organizado e estructurado que faciliten a adquicisión por parte do suxeto dos mesmos
(posibilitando instrumentos para que poida adaptar ese obxeto de coñecemento); o
profesor axuda, propón e intervén de xeito que posibilita un obxeto de coñecemento sobre
o cál o alumno vai desenvolver a súa actividade, construíndo mediante accións
interiorizadas, o seu coñecemento, e posibilitando o seu desenvolvemento (a intelixencia
é actividade mental).
É necesario facer mención eiquí a unha actividade moi relacionada con este
modelo último de pedagoxía, é a actividade que fixemos referencia nos capítulos 3 e 4 da
Parte II, que fai referencia a aquela actividade que se desenvolve socialmente, entre o
profésor e o alumno, ou entre un adulto e un neno, ou entre un suxeto máis capaz con
outro menos capaz, que posibilitan o desenvolvemento dos procesos psicolóxicos
superiores, ou o que é o mesmo, posibilita ó adquirir todo ese conxunto de coñecementos,
destrezas, prácticas, valores e habilidades que configuran o coñecemento da súa cultura e
sociedade. Esta actividade é aquela que se dá en interacción social, onde existen dous
individuos, e mediante a súa relación, van facendo proprios os coñecementos que nun
primeiro momento Ile son alleos, o que vai posibilitar un desenvolvemento de capacidades
intelectuais proprias da cultura.
É dicir,hai uns universais cognitivos, que dependen da actividade
autoestructurante do individuo, pero a súa posta en práctica efectiva, depende da natureza
- 154 -