1 - RUC

^r;
xa que este tipo de interacción, que facilita este tipo de comunicación, fai coincidir a
construcción e a motivación; podemos dicir que o proceso de construcción é un proceso
automotivado.
En cuarto lugar, facemos referencia á relación aprendizaxe-
desenvolvemento; non ten senso falar de aprendizaxe indepentemente dunha particular
etapa de desenvolvemento ontoxenético; a aprendizaxe tense que considerar como un
factor do desenvolvemento, o que dá pé para falar da área potencial de desenvolvemento,
según a cál o desenvolvemento segue ó proceso de aprendizaxe, que á vez crea esta área
potencial de desenvolvemento. A aprendizaxe escolar aporta algo completamente novo ó
curso do desenvolvemento do neno, e si o proceso educativo escolar non ten en conta este
feito, e separa as palabras dos seus correspondentes siñificados e non toma en
consideración as interconexións do neno co seu ambiente, ou está lonxe da vida real deste
neno, inevitablemente non está producindo aprendizaxe e polo tanto, tampouco
desenvolvemento, polo cál o proceso educativo será un fracaso. É así, como podemos falar
da existencia dunha complexa interrelación entre o desenvolvemento e o proceso
educativo, xa que por unha banda o desenvolvemento está determiñado polo proceso
educativo, e por outra banda, o proceso educativo guía o desenvolvemento.
En quinto lugar, na práctica escolar non todo aprendizaxe ten unha carácter
evolutiva; neste senso, a actividade humán está cristalizada no seu producto; non é o neno
quen se adapta ó mundo dos obxetos humáns, senón que dalgún xeito os fai seus, apropiase
deles. Neste senso, as relacións entre o profesor e o alumno é un factor de gran
importancia; aprender algo con axuda dun instructor, ten que ser menos laborioso que
facelo por conta propria, dependendo desto o que a instrucción sexa efectiva ou non. O
profesor é un mediador que determina coas súas intervencións que as tarefas de
aprendizaxe ofrezan una maior ou menor marxe á actividade autoestructurante do alumno
cos obxetos do coñecemento, e sostén e andamia os logros realizados polos alumnos.
Por último, en sexto lugar, o proceso educativo é un proceso eminentemente
social, no que na interacción que establece o neno cos adultos, aprende a regular seus
procesos cognitivos, interiorizando o que nun primeiro momento pode facer ou coñecer
coa axuda dos demáis; é eiquí onde xoga un papel moi importante a interacción entre
alumnos ou iguais, xa que posibilita unha comunicación máis simétrica que ofrece unha
condicibns óptimas para que os alumnos leven a cabo a súa aprendizaxe en todo o seu valor
instrumental, posibilitando ese proceso de interiorización mediante o cál, o neno vai
facendo seus os coñecementos que Ile posibilitarán a construcción dos procesos oognitivos.
- 132 -