1 - RUC

dun coñecemento á hora de realizar unha tarefa, namentras que a pedagoxía activa, ou o
introduce ó longo do desenvolvemento da tarefa ou ben nono ten; a pedagoxía que persigue
unha actividade autoestructurante do alumno, parte sempre dun coñecemento sobre o que
se asentan as actividades ou tarefas que desenvolve o alumno.
3) A terceira dimensión, refírese a maneira en cómo o profesor, propón, introduce e
organiza a tarefa, é dicir, cbmo a planifica. Neste senso, pode non haber unha
planificación, tal e cómo propón a pedagoxía activa no seu prantexamento máis radical, ou
ben propoñer unha serie de materiais sobre os que os alumnos realizan unha serie de
tarefas sen directrices precisas sobre cómo levalas a cabo; a pedagoxía tradicional parte
sempre dunha tarefa moi planificada sobre a que os alumnos levaran a cabo unha
execución moi precisa. A pedagoxía, que podemos considerar como autoestructurante,
parte dunha planificación aberta, sobre uns materiais que poden ser concretos ou non,
deixando aberta unha porta ó alumno á hora de realizar ditas tarefas.
4) A cuarta dimensión, é a derradeira respecto ó profesor, fai referencia ó tipo de
intervencibn que fai o profesor ó longo da realización das tarefas. Neste caso, pode ir
dende a ausencia de intervencións, feito que defenden algún tipo de pedagoxía activa,
intervencións de control e disciplina (que se dan sobre todo na pedagoxía tradicional),
intervencións de dirección e supervisión (que poden darse tanto na pedagoxía tradicional
como na de actividades autoestructurantes); intervencións de valoración da tarefa (que se
dan sobre todo na pedagoxía tradicional); intervencións de reflexo do que fai ou dí o
alumno, que persiguen estimular ó alumno sen darlle información (que se poden dar na
pedagoxía de actividades autoestructurantes, ou ben na pedagoxía tradicional como
estímulo reforzante); intervencións de axuda, que responden a unha solicitude dos
alumnos (pedagoxía activa e de actividade autoestructurante); ou intervencións de
proposta que persiguen suxerir novas ideas, materiais, etc. (que se dán sobre todo nas
pedagoxías activa e de actividade autoestructurante).
5) A quinta dimensión fai referencia á actividade do alumno, sobre o grado de iniciativa
que ten para elexir a tarefa e o seu contido; neste senso iría dende a inciativa total
(potenciada sobre todo pola pédagoxía activa, aínda que algunhas tarefas poden referirse ó
senso da pedagoxía autoestructurante); pasando pola iniciativa parcial a partires dun
material proposto polo ensinante (proposta pola pedagoxía activa e de actívidade
autoestructurante), e iniciativa parcial de elexir soio o contido, a partires dunha
actividade (pedagoxía de actividade autoestructurante), até unha falla total de iniciativa,
da tarefa que aparece previamente fixada (característica da pedagoxía tradicional).
6) a sexta dimensión refírese ó grado de iniciativa que o alumno ten na realización da
tarefa; eiquí podemos delimitar tres subdimensións: a primeira, na que a iniciativa do
alumno é total, e non existe nengunha instrucción previa da mesma (típica da pedagoxía
- 183 -