Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

van haar verplichtingen te ontslaan. Zij vraagt me of ik Klaas zou kunnen
overhalen om haar eerder te laten gaan.
“Maar dan heb je toch geen baan en inkomen meer?” vraag ik haar, waarop
ze antwoordt dat ze direct een baan in de buurt van Stompwijk gaat zoeken.
Ze heeft immers nog tijd genoeg.
Ik bel Klaas op. Klaas ontwijkt de door mij gestelde vraag en hij schuift de
beslissing af op haar directe baas, Rick. Klaas wil haar wel eerder laten gaan,
maar Rick niet.
“Goh,” zeg ik tegen Klaas, “maar jij bent toch de baas van Rick?”
Klaas protesteert en legt me uit dat hij allerlei verantwoordelijkheden bij
Rick heeft neergelegd en dat hij daarmee zijn eigen beleid onderuit zou halen.
“Ik kan me voorstellen dat je het zelfs heel vriendelijk aan Rick kunt
vragen zonder dat je echt op je strepen hoeft te gaan staan,” zeg ik plagerig,
“ik denk dat hij best voor een goed argument, zoals dat het gaat om het wel en
wee van de zus van de grote baas, vatbaar zal zijn.”
Klaas blijft sputteren tot ik zeg: “Vertel jij me nu werkelijk dat jij je oren
laat hangen naar één of andere ondergeschikte van jou?”
Ik voeg eraan toe: “Wie is er bij jou eigenlijk de baas?”
Klaas doet nog een poging en hij vertelt me dat hij speciaal voor zijn zus een
auto heeft gekocht. Als hij dat in het totale plaatje meeneemt, dan komt dat
voor hem wel erg onvoordelig uit.
“Ze heeft toch een auto nodig,” zeg ik tegen hem, “ik neem dat ding gewoon
van je over voor de boekwaarde.”
We rijden in de buurt van Antwerpen en ineens komt ze in
beweging. Ze buigt naar voren, kijkt me indringend aan en ze
houdt haar hand open. Ik kijk haar verwonderd aan. Ik vraag me
af of ze mijn hand wil vasthouden?
Ik steek uit een soort automatisme mijn hand uit en ze legt de
hare er in. Tegelijk begint ze te huilen. Ik weet niet wat ik ermee
aanmoet. Maar het kind ziet het en begint direct te jubelen: “Het is
weer goe-oed! We hoeven niet we-eg. We mogen blijven! We
hoeven niet te verhuizen!”