Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Mijn zus kijkt me een beetje meewarig aan en ze zegt: “Tuurlijk
broertje, als jij er maar gelukkig mee bent.”
Een ander populair onderwerp is hoe ik omga met mijn familie
en vrienden. “Ach, lieverd,” zeg ze op een gegeven ogenblik tegen
me, “je hebt het zelf niet eens in de gaten, maar je bent veel te
goed voor deze wereld. Iedereen vindt het maar gewoon wat je
voor ze doet. Jij denkt er zelfs niet eens meer bij na. Als iemand
jou iets vraagt, doe je het bijna automatisch. Vraag jij jezelf wel
eens af of ze iets voor jou zouden doen? Of dat je er iets voor
terugkrijgt, al is het maar een blijk van waardering? Maar ik
vermoed dat zelfs dat er niet eens bij ze afkan.”
Ze gaat verder: “Kijk naar mij. Ik heb dan weliswaar een kleine
vriendenkring, maar ik kan er volledig op vertrouwen en
terugvallen. Ik ben benieuwd met welke vrienden jij dat hebt.
Want zoals ik ernaar kijk, gebruiken ze je allemaal.”
Ik protesteer, want ik vind het allemaal wel meevallen. “Kijk,”
zeg ik, “dat ze me gebruiken daar ben ik altijd zelf nog bij. Ik kan
zelf wel bepalen tot waar ik me wil laten „misbruiken‟. Buiten dat,
ik vind het wel meevallen en ik zie het niet zo zwaar in. Mijn
vrienden kennen me en als ik iets echt niet wil, dan doe ik het ook
niet. Iedereen weet dat ook.”
Ze houdt er niet over op. Ik moet toch behoorlijk diep nadenken
over haar vraag: “Stel dat je ineens zou stoppen met de dingen die
je nu voor jouw zogenaamde vrienden doet. Zou je er ééntje
kunnen noemen, die aan je vraagt hoe het met jou gaat? Gemeend,
om jou en niet om wat je hebt of wat je doet? Ik denk dat het je
zwaar zal tegenvallen. Jij bent het immers, die altijd het initiatief
neemt. Ik denk dat er niemand is, die dat van je overneemt. Ik
vermoed zomaar, dat het wel eens erg stil rondom jouw persoon
zou kunnen worden.”
Ik besluit mijn vriendschappen eens op de korrel te nemen. Ook
doe ik dat met mijn familie. Ik gebruik het criterium „iets