Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Natuurlijk niet,” antwoordt ze, “want behalve dat ze niet leuk
zijn, vind ik het ook nog eens onverantwoord om erin te gaan.
Daarbij is er hier zoveel leuks te doen, dat ik die behoefte niet eens
heb.”
Ik vertel haar maar niet hoeveel ik genoten heb van It‟s a small
world en ik zeg: “Ik snap het niet, die dingen horen er toch ook bij?
Je doet nu net of ik de enige ben die die dingen leuk vind. Ik denk
dat jouw kind een ritje in een achtbaan best wel zal kunnen
waarderen.”
“Geen denken aan,” reageert ze fel, “jij denkt toch niet dat ik
mijn kind aan dat soort attracties ga blootstellen.”
Ik zie haar uitval en ik vraag naar het waarom. Ze geeft me een
complete lezing: “Achtbanen zijn slecht voor je gestel. Weet je hoe
teer het gestel van een kind is? Waarom denk je dat er een
minimum leeftijd is? Dat is, om het tere gestel van een kind te
ontzien. Als je erin gaat stel je jezelf bloot aan krachten, die
onverantwoord zijn. Weet je wat het kan doen met je nek? Ik heb
zelfs slachtoffers van dit soort attracties ziekenhuizen in gedragen
zien worden. Ik ben daarom de laatste die mijn kind in dit soort
apparaten laat gaan. Ik vind overigens dat een moeder, die het
toestaat dat haar kind in dit soort apparaten gaat, een slechte
moeder is!”
Ik moet erom lachen en ik zeg: “Doe toch niet zo belachelijk. Als
het echt slecht zou zijn, dan worden die dingen toch verboden of
gemeden.”
Het kind mengt zich in de discussie. Ze valt haar moeder bij met
de opmerking dat die dingen bovendien hartstikke eng en
gevaarlijk zijn.
Ik kijk ze allebei een beetje spottend aan en ik zeg: “Tot nu toe
doe ik jullie zin en nu doe ik eens één keertje de mijne.”
Ik kies de Blue Thunder Mountain en ik ga in de rij staan. Ze
protesteert heftig en haar kind valt haar bij. “Alsjeblieft,” zeg ik
smekend, “mag ik één keertje? Je kunt toch bij de uitgang
wachten?”