Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

komt. Het klikt gewoon tussen Margreet en mij. Ik zie Margreet
niet als potentiële lover, maar meer als een maatje, waarmee ik
mijn sores kan delen.
Ik zeg het dan ook tegen haar en zij voelt iets dergelijks bij mij.
“Je wilt dus nog wel een keertje met me afspreken?” vraagt ze, als
we afscheid nemen.
“Natuurlijk,” zeg ik en ik zwaai naar haar, als ik op mijn fiets stap
en naar huis rijd.
Gisteravond had ik mijn tweede date met Margreet. Ik had met
haar afgesproken in een restaurantje, vlakbij het Stadshart van
Zoetermeer.
Ik ga eerst een hapje met haar eten en daarna neem ik haar mee
naar een popconcert in de Boerderij in Zoetermeer.
Het is een aangenaam concert, de band staat lekkere muziek te
spelen en Margreet staat schuin voor me. Ineens begint ze een
beetje aan me te friemelen en ik laat het me welgevallen.
Het concert loopt af en we nemen nog een drankje in het café.
Ze gaat met me mee naar huis, want haar auto staat nog bij mij
voor de deur. Ik vraag haar of ze zin heeft om nog even binnen te
komen voor een afzakkertje, waar ze wel oren naar heeft.
Eenmaal binnengekomen trek ik een flesje wijn open, zet wat
muziek op en we babbelen wat.
Ineens vraagt ze me hoe ik tegenover haar als vriendin sta. Ik
begrijp niet precies waar ze op doelt, althans, ik wil het niet
begrijpen. Ze legt me uit dat ze voor mij meer voelt dan voor de
gemiddelde voorbijganger. Ze hoopt dat ik ook zo naar haar kijk.
“Ik vind je heel erg aardig,” zeg ik met een glimlach.
Mijn antwoord is voor haar niet bevredigend. Ze begint naar de
juiste woorden te zoeken. “Kijk,” begint ze een beetje hakkelend,
“ik heb ook zo mijn behoeften. Een hele goede vriend van mij
ook. We hebben eigenlijk een pure seksrelatie. Maar als ik het met
jou ga doen, dan ga ik stoppen met die relatie. Snap je? Daarom
wil ik het weten.”