Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Jouw aversie tegen dronkelappen begrijp ik best wel,” zeg ik
tegen haar, “maar je ziet toch met je eigen ogen dat ik een matige
drinker ben.”
“Ach jongen,” zegt ze met weer die meewarige blik, “je hebt er
zelf geen idee van hoe verslaafd je feitelijk al bent.”
Ik houd vol, maar ze luistert niet. “Weet je wat?” zeg ik tegen
haar. “Als jij stopt met roken, dan bewijs ik dat ik niet verslaafd
ben door een poosje geen bier te drinken.”
Daar krijg ik bijna direct spijt van, want al snel vindt ze dat een
wijntje ook niet kan. Zelfs niet eens bij het diner. Om elke avond
dezelfde discussie te vermijden, geef ik toe en ik drink alleen nog
water. Maar het is kinderachtig. Zo verschrikkelijk kinderachtig.
Op een bepaald moment betrap ik haar op roken en ik vraag haar
ernaar.
“Ik ben toch aan het stoppen,” verdedigt ze zich, “en een paar
sigaretjes per dag kunnen heus geen kwaad. Let op, als wij
getrouwd zijn, dan rook ik helemaal niet meer.”
We starten de discussie over het wel of niet verslaafd zijn
opnieuw. Ik heb er echter geen zin meer in om steeds dezelfde
zinloze discussie met haar te moeten voeren. Ik herinner haar
eraan dat ik me aan mijn kant van de afspraken houd en zij niet.
Ze interpreteert de afspraken geheel op eigen wijze en vult ze naar
eigen goeddunken in. Ze bevestigt het me door te zeggen: “Ik ben
bezig met stoppen. Na onze bruiloft stop ik volledig. Dat is zeer
eenvoudig, want ik ben niet verslaafd aan het roken. Als ik al rook,
dan doe ik het alleen maar omdat het verschrikkelijk lekker is.”
Ik kijk haar meewarig aan en ik zeg dat ik het gelul vind. Ze zegt:
“Dat bewijst dat jij wel verslaafd bent aan alcohol, want anders
zou je niet zo‟n punt van mijn rookgewoonten maken. Dat ik rook
is jouw probleem niet, maar het mijne. Accepteer gewoon dat je
jouw behoefte aan alcohol moet bevredigen, dan kun je er iets aan
doen. Het is nog niet te laat.”