Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Ik dacht al zoiets te merken,” zegt Andries, “je voelt gewoon
dat er iets tussen jullie twee aan de hand is.”
Hij kijkt me aan en zegt: “Je weet toch wel zeker dat je morgen
„ja‟ zegt als je in dat gemeentehuis staat?”
“Natuurlijk weet ik dat zeker,” pers ik er met een verwrongen
glimlachje uit, “ik ga toch niet naar een stadhuis toe om „nee‟ te
zeggen!”
Zijn opmerking heeft me dieper geraakt dan ik voor mezelf wil
toegeven en ik weet er geen raad mee. Andries ziet het.
Ik heb nog steeds dat vreemde gevoel als ik mijn bed inkruip. Zij
ligt al in bed en ze slaapt al. Of ze doet alsof ze slaapt, net als
gisteren. Ik ben een beetje apathisch. Het lijkt wel of het me nog
steeds niet uitmaakt. Ik heb weer geen behoefte om tegen haar aan
te gaan liggen.
Ik voel me verschrikkelijk. Morgen trouw ik met haar.