Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

het kind en wijze waarop de moeder van het kind met haar
omgaat.
Ik leg een associatie met een roze button die ik ooit van iemand
had gekregen. Daarop stond: „verjaardagen zijn verschrikkelijk‟.
Ik zie de tekst van mijn nieuwe roze button duidelijk voor me:
„kinderen zijn verschrikkelijk‟.
Ik vind het genoeg geweest. Ik maak er een punt van. Ik ben, net
als met het embargo op het verbouwen van de woonkamer, net zo
gedecideerd als ik haar meedeel: “Tot hier en niet verder. Ik ben
het zat. Zat om te pas en te onpas voor opvoeder te spelen
wanneer het jou uitkomt. Je verwacht dat ik jouw kind dingen
bijbreng, wat ik ook doe, maar jij ondermijnt het vervolgens steeds
opnieuw.”
“Ik begrijp je wel,” zegt ze tegen me, “jij hebt het ook niet
gemakkelijk. Als ik zie wat jij allemaal voor je kiezen krijgt, zeker
zakelijk gezien, dan begrijp ik best dat wij - ze doelt daarmee op
haarzelf en haar kind - wel eens de druppel kunnen zijn die de
emmer doet overlopen.”
“Waaaaaat?” reageer ik fel. “Jullie de druppel? Hoe kom je daar
nou bij? Heb je er wel eens aan gedacht dat het precies andersom
is?”
Ze schrikt zichtbaar. Ik vervolg mijn relaas: “Jouw kind is zo‟n
drakepit omdat ze helemaal inspeelt op jouw inconsequente
gedrag. Jij gebruikt te pas en te onpas argumenten om dingen wel
of niet te doen. Een lijn heb ik daarin niet kunnen ontdekken, met
name waar het de opvoeding van jouw kind betreft. Je verwacht
dat ik me ermee bemoei, maar alleen als het jou uitkomt, lijkt het
wel. Ik ben het zat en ik geef je twee mogelijkheden. Jij mag
kiezen.”
Ze lijkt al te gaan protesteren maar ik kijk haar venijnig aan. Ze
zegt niets en ik geef haar de eerste keuze: “Vanaf nu bepaal ik de
regels en zorg ik ervoor dat ze nageleefd worden. Niet alleen jouw
kind moet zich daaraan houden, maar jij ook. Het kan me niet