Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

auto en ik vertrek. Ik kijk wel waar ik terecht kan en hoe ik er
bovenop kom. Dat heb ik mijn hele leven al gedaan, dus dat zal
dan ook wel weer lukken. Het enige dat ik van je verwacht, is dat
je mij en mijn kind helpt zolang we nog niet op de rit staan.”
Ik zie het schrille contrast en ik weet dat er iets moet gebeuren.
Ik besluit naar het westen terug te gaan. Want één ding weet ik
zeker: Als ik niets doe, gebeurt er waarschijnlijk helemaal niets.
Ik bel mijn advocaat uit de auto en ik vraag hem om raad. Ik
vraag hem ook wat mijn „worst case‟-scenario is. Hij vertelt het me
en daar schrik ik wel een beetje van. Hij zegt: “Bij een
echtscheiding van tafel en bed zal zij de voorzieningenrechter
vragen om het woonrecht op jouw huis. Het is namelijk het
ouderlijke huis, schrik niet, van jouw gezin en het belang van het
kind wordt dan de bepalende factor. Het kind zit in Stompwijk op
school en haar thuis is toevallig wel jouw huis. Als zij dan ook nog
eens de echtscheiding tegenwerkt en het aanvecht, dan zou het wel
eens negen tot twaalf maanden kunnen duren voordat jij je eigen
huis weer in kan. Let wel, je mag in de tussentijd niet eens een voet
over je eigen drempel zetten zonder haar uitdrukkelijke
toestemming.”
Ik besluit Klaas te bellen en ik vraag hem om hulp. Ik vertel hem
over de impasse waarin ik met zijn zus zit. Hij reageert net zoals
zijn zus en hij zegt: “Jij bent het, die een probleem heeft. Jij bent
het immers, die van haar af wil. Je zult dus zelf naar een
bevredigende oplossing moeten zoeken.”
Ik wijs Klaas op de rol die hij vervult binnen zijn familie. Ik weet
dat hij die morele plicht nu eenmaal heeft. Uiteindelijk kan hij er
toch niet onderuit komen en zal hij zijn zus moeten helpen.
“Ik help haar mijn hele leven al,” zegt hij, “en nu ben ik op het
punt gekomen dat ik het niet meer doe. Het is vechten tegen de
bierkaai en ze leert het toch nooit. Ze moet het nu zelf maar eens
een keertje oplossen. Ik vind jou een aardige vent, daar ligt het niet