Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Zij verwijt mij dat ik het heb uitgemaakt. Ze heeft het niet aan
zien komen en ik heb haar niet eens een kans gegeven. Het ergste
vindt ze dat ik haar kind in de steek heb gelaten.
Helaas klopt het allemaal. Het is de consequentie van het feit dat
ik mijn leven niet met haar wil delen. Of zou ze werkelijk gedacht
hebben dat ik bij haar zou blijven omwille van haar kind? De
gedachte heeft zelfs wel eens in mijn hoofd gespeeld, maar ik weet
ook dat het niet eens een optie is. Daarbij, het is niet eens mijn
kind.
Ik zie twee verschillende vrouwen. De leuke, die ik op het
internet heb leren kennen. Waarmee ik dingen heb beleefd die ik
niet voor mogelijk heb gehouden.
Helaas ken ik nu ook die andere. De vrouw die dwangmatig haar
plaatjes in moet kleuren. De vrouw die uit haar rol valt, als haar
plaatje niet klopt.
“Ik zie mezelf graag als aanvulling, niet als invulling,” had ze me
geschreven en ze voegde eraan toe: “Ik hoop dat jij er ook zo over
denkt.”
Een tijdje heb ik echt geloofd, dat wij elkaar perfect aanvulden.
Met als basis wederzijds respect en vertrouwen. Dat we bij elkaar
konden zijn wie we zijn, met voldoende ruimte voor onszelf en
voor de ander. Helaas werd ik de invulling voor haar plaatjes. Die
ze ongeacht de consequenties probeerde in te kleuren.
Ik heb medelijden met het kind. Ik doe wat onderzoek en vind
informatie over „KOPP-kinderen‟. Het staat voor Kinderen van
Ouders met Psychische Problemen. Het internet staat er vol mee.
Het komt er in het kort op neer, dat kinderen gedragsstoornissen
van hun ouders overnemen.
Nu ik wat research gedaan heb en de dingen op me in heb laten
werken, zie ik ook dat haar moeder, Oma Corrie dus, soortgelijke
gedragsstoornissen heeft als haar dochter. Daarom is haar dochter