Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Rhoon en in de jouwe kan ik niet rijden. Ik kan dus nergens
naartoe.”
“Waar zou je dan naartoe willen?” vraag ik. “Rhoon? Jouw
vader? Zus?”
Ik heb haar tuk en ik zeg: “Het komt dus heel goed uit dat je weg
wilt. Dat kunnen we dan mooi met de motor doen.”
Ze schrikt en ze zegt: “Ik wil wel weg, maar dan achterop. Ik wil
zelf niet rijden.”
“Nee, nee,” lach ik, “zo gemakkelijk kom je er niet onderuit.
Maar je mag kiezen. Of je blijft thuis, of je gaat op mijn Electra
gezellig met me motorrijden.”
“Maar de Electra is toch veel te zwaar voor me,” protesteert ze.
Ik zeg: “Welnee, neem nou Iris. Zij is nog lichter en kleiner dan
jij en zij kan er ook op rijden. Jij hebt veel meer motorervaring dan
zij, dus jij zult er helemaal geen probleem mee hebben.”
“Iris?” reageert ze boos. “Ik weet nu zo langzamerhand wel hoe
geweldig die ex van jou is en hoe goed ze motor kan rijden. Dat is
leuk, mij met haar vergelijken. Nu heb ik er helemaal geen zin
meer in.”
“Jezus,” zeg ik, “stel je niet zo aan. Ik ken meer vrouwen die
Harley rijden. Dat ik die ken, kan voor jou toch geen reden zijn
om niet te gaan rijden?”
Ze kijkt me aan en ze zegt: “Sorry, je hebt gelijk. Maar kun je
begrijpen dat ik er een beetje tegen opzie?”
“Natuurlijk begrijp ik dat,” zeg ik, “we doen kalm aan, dan
breekt het lijntje niet. En je moet me gewoon geloven, de Electra
rijdt namelijk superlicht. Daarbij, je kunt pas oordelen of hij zwaar
rijdt als je het eerst geprobeerd hebt.”
“Ik krijg toch de bibbers bij het idee,” zegt ze, “ik doe het niet.
Ik blijf thuis.”
“Dat is jouw keuze,” zegt ik, “maar toch begrijp ik het niet zo
goed. Hoe vaak heb je me niet verteld dat je graag weer motor zou
willen rijden?”