Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Het kind krijgt een rugzak mee. Die wordt gevuld met het 11uurtje,
wat bestaat uit een gezonde koek en een pakje limonade.
Haar moeder heeft zich in de tussentijd ook aangekleed en maakt
zich gereed om het kind naar school te brengen. Het kind moet
een jas aan van haar moeder. Het kind wil geen jas aan of in ieder
geval een andere dan haar moeder net heeft voorgesteld.
Als dit pleit uiteindelijk ook beslecht is gaan ze samen de deur uit
en dan wordt het ineens heel stil in het huis.
Ik doe niets, ik blijf gewoon aan de grote tafel zitten met een
kopje koffie en mijn krantje. Ik heb draadloos internet bij haar
aangelegd en ik handel alvast wat zakelijke e-mail af.
Drie minuten later is zij weer terug, want de school is om de
hoek en nog geen honderd meter ver weg.
Ik kijk de rituelen tussen moeder en het kind een paar dagen aan
en ik vraag haar om uitleg.
“Het kind is nog steeds niet in haar goede doen,” geeft ze als
reden waarom ze het kind zo haar zin geeft.
“Het is de invloed van die ex van mij, Guido,” zegt ze, “het kind
wordt door twee ouders opgevoed en alles wat ik het kind aan
normen en waarden probeer bij te brengen schoffelt hij weer
onderuit. Ik kan niet anders doen dan proberen het kind stapje
voor stapje weer de goede richting op te krijgen. Je had haar vorig
jaar met Kerstmis eens moeten zien, toen was het pas erg. Daarbij
vergeleken is het nu een engeltje.”
Ik zeg: “Ik snap niet dat je haar naar school toe brengt. De
school zit nota bene vlak om de hoek.”
Ze lacht me bijna uit. “Denk je dat ik dat doe omdat ik dat leuk
vind?” zegt ze. “Weet je hoe onveilig dat het hier is? We lopen elke
keer het risico dat Guido pardoes voor onze neus staat. Hij is
onberekenbaar en je weet nooit wat hij gaat doen. Heb je niet
gezien hoe wij op onze hoede zijn als we naar buiten gaan?”
Ze kijkt me aan met een blik die om begrip vraagt. Ze gaat door:
“Het gaat nog verder. Ik haal haar ook altijd uit school. Als ik niet