Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

de patiënt op een manier, die geen enkele reactie of tegenwerping
vraagt.
Zij zat er maar bij. Volkomen onbewogen. Tot aan haar gevraagd
werd of er nog persoonlijke dingen waren die ze per se mee wil
nemen. Ze zei: “De Harley-Davidson.”
De Harley had ik weliswaar voor haar gekocht, maar niet aan
haar gegeven. Ik weigerde dan ook resoluut. “Maar het is mijn
Harley,” protesteerde ze emotioneel, “ik heb hem nota bene als
cadeau voor mijn huwelijk gekregen!”
Ik reageerde direct en ik zei tegen Klaas: “Over mijn lijk. Een
Harley-Davidson heeft in mijn optiek niets te maken met haar op
de rit zetten. Jullie kunnen op je kop gaan staan, die Harley is van
mij en hij blijft hier.”
Mijn standpunt was helder en Klaas knikte begrijpend. Hij zei
dwingend tegen zijn zus: “De Harley blijft hier.”
Ik verwachtte nog een tegenreactie van haar, maar die bleef uit.
Ze zat alweer voor zich uit te staren.
Ze krijgt van mij een heel mooi, met de hand geborduurd jurkje. Het staat
haar geweldig en ze is er helemaal mee in haar sas. Ze gaat het dragen met
Kerstmis.
Ineens is ze haar jurkje kwijt, omdat ik het per ongeluk meegenomen had
naar het oosten. Ik had het gevonden tussen mijn kleren en ik had het nog aan
Andries laten zien. Ik vroeg hem hoe het me zou staan.
“Heel goed, denk ik,” grapte hij, “maar het is nogal kort. Dan moet je wel
je benen scheren of zwarte panty‟s aandoen.”
Ze vraagt me twee keer per e-mail of ik weet waar haar jurkje is. Ik doe
alsof mijn neus bloedt en ik kan het niet laten om voor haar te verzwijgen dat
ik het heb. Ik begrijp niet dat ze zich, in deze situatie, druk kan maken over
een jurkje. Ik begrijp sowieso niet dat ze het heeft gemist.
De afspraken zijn gemaakt en de handtekeningen staan op
papier. Ik pak mijn computer in en ik loop nog even naar de