Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Ze verwondert zich over het feit dat ik gewoon voor de buis ga
hangen, terwijl ik nog zo‟n lange waslijst met klusjes heb. Ik vertel
haar het verhaal van mijn verbouwing. Ik vertel haar ook dat ik er
gewoon geen zin in heb. Daarbij wil ik het ook niet zelf doen,
want ik heb het al druk genoeg met mijn werk. En als ik al iets
anders wil doen dan werken, dan is het zeker niet klussen. Dan wil
ik iets doen wat ik leuk vind.
Dat laatste begrijpt ze al helemaal niet. “Klussen aan je huis is
toch leuk?” zegt ze vragend. “Zeker als je ziet hoe dingen
opknappen als je ermee bezig bent? Daar haal je toch een enorme
bevrediging uit?”
“Dat kun jij nou wel vinden,” zeg ik, “maar ik denk er toch echt
anders over dan jij.”
“Laat het dan doen,” houdt ze vol, “je kunt je het toch
veroorloven.”
“Dat is wel waar,” zeg ik, “maar er moet nog zoveel gebeuren dat
ik het plaatje nog niet overzie. Daarbij doe ik het liever goed dan
half, dus dat betekent voor een aantal zaken dat het nogal
rigoureus aangepakt moet worden. Tegelijk heb ik geen zin om nu
handen vol met geld uit te geven aan iets, waarvan ik nog niet eens
weet hoe het er moet komen uit te zien.”
“Daar kan ik je toch bij helpen?” vraagt ze. “Ik heb ideeën te
over. Sterker nog, ik zie het helemaal zitten. Denk je eens in, dan
wordt dit echt een huis van ons samen.”
“Nog los van het feit dat ik dat best wil,” probeer ik, “ik zie er
enorm tegen op. Ik ken geen betrouwbare klusjesmannen, die snel,
geruisloos en vooral zelfstandig werken. Daarnaast heb ik geen zin
om een aantal weken lang geconfronteerd te worden met allerlei
vreemden over de vloer.”
Ze geeft niet op: “Maar ik vraag je toch niet om het gehele huis
op zijn kop te zetten? Het enige dat ik graag op korte termijn
opgeknapt zou willen zien, is onze slaapkamer en de slaapkamer
van mijn kind. Nu hangen er niet eens gordijnen.”