Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Niet veilig?” vraag ik, “hoe bedoel je? Ik ben nog geen minuut
bij je vandaan. Als er iets is, dan ben ik er binnen een oogwenk.”
“Maar dan heb je waarschijnlijk al een bakkie teveel op,” houdt
ze vol, “lekkere man ben jij. Waarschijnlijk ben je dan al zo
dronken, dat je jouw mobiele telefoon niet eens meer hoort.”
“Ik vind werkelijk dat je overdrijft,” zeg ik, “en als het jou
geruststelt, dan beloof ik je dat ik niet te veel zal drinken.”
Ze zet haar hand in haar zij en ze wuift met haar vinger van haar
andere hand. “Ne pas, mister, zegt ze, “ik heet geen gekke Marietje
die je van alles wijs kan maken. Geloof je nu werkelijk dat jij, als jij
het daar naar je zin krijgt, wat ik me overigens nauwelijks kan
voorstellen, kan stoppen met zuipen?”
Jochem en ik kijken elkaar verbaasd aan. Wat gebeurt er?
Ze gaat door met het opsommen van allerlei argumenten om me
tegen te houden. Ze zegt: “Je denkt toch zeker niet dat ik in mijn
eentje ga liggen wachten tot jij een keertje thuiskomt.
Waarschijnlijk straalbezopen, lallend en stinkend naar de alcohol?”
Ik sta perplex en ik begrijp haar reactie niet. Jochem zegt niets en
ik houd ook mijn mond. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Maar zij
wel. Ze gaat maar door: “Weet je hoe verschrikkelijk dronken
mensen zijn? Drank, gadverdamme. Weet je eigenlijk wel wat
drank met je doet? Geef maar toe, zuipen is waar het allemaal om
gaat. De muziek is maar bijzaak. Je bent dus al net als al die
anderen. Je ontloopt nu al jouw verantwoordelijkheden. Jij komt
ook jouw beloften niet na terwijl je me nog zo had beloofd dat je
me zou helpen. Het enige dat je nu nog wilt is bij mij en mijn kind
vandaan vluchten en jezelf vol laten lopen met alcohol.”
Ik kijk Jochem aan en hij mij. Ik wissel een blik van
verstandhouding met hem uit. Ik begrijp er niets van en zo te zien
Jochem ook niet.
Het kind gaat naar bed en ik ben met haar samen. Ik vraag haar:
“Wat was dat nou voor reactie, zoëven in de tuin?”