Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

11. Ik word papa.
Mama’s nieuwe vriend. Week 3, zondag.
Het is zondagavond en mijn allereerste weekeindje met haar
samen is voorbij. Wat een geweldig weekeindje is het uiteindelijk
geworden.
Helaas komt aan alles een einde, zo ook aan ons ongestoord
samenzijn: Haar kind komt thuis.
“Wat nu?” vraag ik haar.
“Tja,” zegt ze, “dat ligt niet zo eenvoudig. Het ziet ernaar uit dat
we elkaar voorlopig niet kunnen zien. Ik heb de verantwoording
voor mijn kind. Ik zit met handen en voeten gebonden dus ik kan
niet zomaar weg. Jij kunt ook niet bij mij komen, want ik wil je
nog helemaal niet voorstellen aan mijn kind. Het is nog veel te
vroeg en we kennen elkaar pas zo kort.”
“Dan moeten we dus wachten tot het weekeinde, waarin jouw
kind weer bij haar vader is,” stel ik vast.
“Dat duurt nog twee weken,” zegt ze, “en dat vind ik veel te lang
duren. Of jij niet soms?”
“Ik vind dat zeker lang duren,“ zeg ik, “kunnen we er niet iets op
verzinnen? Een oppas is toch zo geregeld? Dan kunnen wij een
avondje uit of zo.”
“Dat zou ik heel graag willen,” zegt ze, “maar helaas zal dat niet
gaan. Gegeven de situatie waarin ik momenteel met mijn dochter
verkeer kan ik haar niet achterlaten bij een oppas. Als ze wakker
wordt en ik ben er niet, dan heb je de poppen aan het dansen. Ze
zal de hele buurt bij elkaar schreeuwen, net zo lang tot ik bij haar
ben. Daarbij zal ik in deze wetenschap niet eens kunnen genieten.
Er hangt continu een zwaard van Damocles boven mijn hoofd en
ik zal meer naar mijn mobiele telefoon zitten te kijken dan dat ik
aandacht heb voor jou.”