Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

In plaats van het kind weg te sturen, drukt ze het nog vaster
tegen zich aan. Alsof het kind haar voor mij moet beschermen. Ik
besluit de wijste te zijn en ik zeg tegen het kind: “Ik moet met je
moeder alleen praten, een „grote mensen‟-gesprek voeren. Weet je
wel, van die gesprekken waar jouw moeder en ik er de laatste tijd
iets te veel van gehad hebben. Ik wil dan ook dat je nu direct naar
je kamer gaat en ik duld geen tegenspraak.”
Ik kijk het kind dwingend aan en ze gehoorzaamt. Ze staat met
duidelijke tegenzin op. “Gaan jullie het uitmaken?” vraagt ze bij
het verlaten van de kamer.
De deur is nog niet dicht of ze begint me uit te foeteren. Ze
dreigt dat ze 112 gaat bellen en dat de politie me er wel uit zal
gooien.
Ik lach haar midden in haar gezicht uit, waardoor ze mogelijk
nog kwader wordt. Ik zeg: “Ik ben de brave, liefhebbende
huisvader die terugkomt naar zijn gezin. We hebben een ruzie
gehad, dat is waar, maar ik kom terug met de intentie om het goed
te maken. We zijn nota bene net getrouwd. Denk jij werkelijk dat
je een zodanig verhaal kunt ophangen dat ze me eruit gooien? Ik
hoop het overigens wel, want dan gebeurt er tenminste iets.”
Ik kijk haar spottend aan. “Bel dan,” sar ik haar, “alsjeblieft, bel
dan.”
Ik ga door. “Je hebt een beetje buiten de waard gerekend,” zeg
ik, “hoe lang denk je dat ik met me laat sollen? Tot op heden ben
ik ervan uitgegaan dat we dingen als volwassen mensen kunnen
oplossen, ik zie echter helemaal niets gebeuren. Je weigert elke
medewerking en je jankt alleen maar dat je nergens naartoe kunt
en dat je niets meer hebt. Er rest mij niets anders meer dan jou er
gewoon uit te pesten en dat is wat ik nu ga doen. Ongeacht de
consequenties, ongeacht jouw opvatting daarover en ongeacht wat
het met je kind gaat doen. Het is jouw keuze om een spelletje met
me te spelen en je kent me goed genoeg om te weten wat dat
betekent. Alles wat je doet of verzint laat me volledig koud. Wat je
ook doet of welk argument je ook aandraagt.”