Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

More documents

Recommendations

Info

Het is eind maart als ik haar ontmoet op het internet. Twee weken later, in april, hebben wij onze eerste date. Begin mei woon ik zowat bij haar en in juni verhuist zij naar mijn dorp en trekt bij mij in. Samen met haar kind. In de stellige overtuiging dat wij voor elkaar bestemd zijn en dat het tussen ons gewoonweg niet stuk kan gaan. In september geven we elkaar zelfs het „ja‟woord, als formele bevestiging van onze liefde. Er gebeuren dingen. Gevoelens veranderen. Althans, bij mij. Ik word door haar opgesloten in een harmonieus gezin en huiselijk geluk, waarin ik me steeds meer gevangen ga voelen. Ik probeer het haar duidelijk te maken, maar ze ziet het niet of ze wil het niet zien. Ik neem een besluit, exact twee maanden na ons huwelijk. Het is net november geworden en ik verbreek onze relatie. Precies 220 dagen - ongeveer 31 weken oftewel iets meer dan 7 maanden - nadat ik haar eerste emailbericht onder ogen had gekregen. Ik denk aan de gebeurtenissen van gisteravond. Ik zie haar nog zitten als ik mijn eigen huis binnenstap. Ze reageert hoogst verbaasd en is in het geheel niet voorbereid op wat er gaat komen. Ze kan ook niet weten dat ik ongeacht de consequenties de kogel door de kerk ga jagen. Ik zie ook even later haar twee broers binnenstuiven. Die gaan mij wel eens eventjes mores leren. Geen goed woord hebben ze voor me over. Ze vragen me agressief waarom ik de bruiloft heb doorgezet. Ik wist toch waaraan ik was begonnen? Ik was toch volledig op de hoogte van de situatie en de toestand, waarin zij gevangen zit? Ze vragen me ook of ik me wel realiseer welke schade ik heb berokkend. Ze doelen daarbij niet eens op haar, maar voornamelijk op de schade die ik heb berokkend bij het kind, haar kind. Ik ben het, die er met mijn volle verstand een onschuldig kind in heeft betrokken. Ze houden me voor van alles verantwoordelijk. Ik ben het, die haar en haar kind uit hun stabiele omgeving heeft gehaald. Ik ben het, die ervoor gezorgd heeft, dat zij alle schepen achter zich heeft verbrand.
Het is duidelijk hoe ze over me denken, ik deug voor geen meter. Ik heb ook geen ruggengraat. Want nu ik haar klaarblijkelijk niet meer zo zie zitten en wat tegenslag ondervind, ben ook ik het, die zomaar het bijltje erbij neergooit. Zonder rekening te houden met haar gevoelens, en al zeker niet met de gevoelens van haar kind. Over en uit. Week 34, woensdag. Twaalf dagen geleden is het alweer, dat ik het definitief met haar heb uitgemaakt. Ik zie haar nog voor me staan, rechtop met allebei haar handen in haar zij. Ze vraagt me letterlijk waar ze aan toe is. Ik zeg haar recht in haar gezicht dat ik het helemaal met haar heb gehad en dat het deze keer definitief uit is. “Daar ben ik godverdomme mooi klaar mee,” zegt ze met een verwijtende blik, “zit ik hier, met mijn kind, moet ik weg en ik kan nergens naartoe.” Ze begint me verwijten te maken. Onmenselijk ben ik in ieder geval. “Zelf zit ik er niet zo mee,” zegt ze en ze kijkt me met een opgeluchte blik aan. “Eigenlijk ben ik zelfs blij dat ik van je af ben. Je bent een harteloze etter. Maar voor het kind vind ik het wel erg. Realiseer jij je dat wel? Mijn kind houdt namelijk van jou. Ze is zelfs idolaat van je. Godverdomme, we hebben alles al gehad, alles besproken en alles uitgesproken. Het kan vanaf nu alleen maar beter worden. Nu zit ik met mijn kind eindelijk eens in een normale stabiele gezinssituatie, wordt alles in één keer door jou weggeschoffeld. Wij, mijn kind en ik in ieder geval, zijn gelukkig geworden hier in Stompwijk. Eindelijk hebben we gevonden wat we zo hard nodig hebben en raad eens wat er gebeurt?” Ik hoef haar antwoord niet eens af te wachten want ik kan wel raden welke kant het opgaat. Ik zal het wel weer gedaan hebben. Ja hoor, daar komt ze. “Tjonge, tjonge,” zegt ze met een verwijtende blik, “wordt het net een beetje leuk, krijg jij het op je heupen. Ineens heb je er klaarblijkelijk geen zin meer in en ren je
Page 2 and 3: G I J S V A N R E I J S W I C K N E
Page 4 and 5: Over verliefdheid: Een opbloeiende
Page 6 and 7: 1. Inhoudsopgave 1. Inhoudsopgave .
Page 8 and 9: Tot slot: Ik draag dit boek op aan
Page 10 and 11: 3. Ineens is daar het contact. Week
Page 14 and 15: zo hard als je kunt bij ons vandaan
Page 16 and 17: Ik wist het echt niet. Week 34, zat
Page 18 and 19: alles wat er gebeurd is en nog gebe
Page 20 and 21: aan, maar ik ga je niet helpen. Ik
Page 22 and 23: waarin ik aangeef, dat ik de ideale
Page 24 and 25: In plaats van het kind weg te sture
Page 26 and 27: Het wordt handjeklap. Niet tussen h
Page 28 and 29: de patiënt op een manier, die geen
Page 30 and 31: Het kind heeft haar moeder niet kun
Page 32 and 33: 5. Getrouwd, gelukkig. Gelukkig, ge
Page 34 and 35: We begroeten onze families en we be
Page 36 and 37: zelfs bewezen. Ik zit, zoals gewoon
Page 38 and 39: ze een relatie hebben zonder te bes
Page 40 and 41: hun ex-mannen zowat naar de sodemie
Page 42 and 43: terugkrijgen voor wat ik voor een a
Page 44 and 45: van me en ze is verschrikkelijk tro
Page 46 and 47: zoon voor jouw moeder. Ze heeft gez
Page 48 and 49: “De enige logische stap?” denk
Page 50 and 51: Ik kijk haar vragend aan en zij ver
Page 52 and 53: en ze vraagt haar moeder honderd ui
Page 54 and 55: ineengestrengeld en verbonden. We g
Page 56 and 57: zeker nu haar lange, donkere haar l
Page 58 and 59: De avond en nacht zijn onbeschrijfe
Page 60 and 61: “Ik weet niet of ik dat zo‟n go
Page 62 and 63:
Ik loop naar de trap en zij en het
Page 64 and 65:
“Natuurlijk niet,” antwoordt ze
Page 66 and 67:
Ze kijkt me beschuldigend aan als z
Page 68 and 69:
esluit eerst inlichtingen in te win
Page 70 and 71:
gemaakt is. Ik stap vervolgens weg
Page 72 and 73:
zelfs aan mijn hoofd. Het geeft een
Page 74 and 75:
heb het gevoel dat ik „eruit‟ m
Page 76 and 77:
gewoon uit, wat ik ook heb gedaan.
Page 78 and 79:
Ik begrijp haar fobieën, maar ik z
Page 80 and 81:
Veiligheid en geborgenheid. Ik blij
Page 82 and 83:
“Niet veilig?” vraag ik verbaas
Page 84 and 85:
“Niet veilig?” vraag ik, “hoe
Page 86 and 87:
Over verlatingsangst: Voor de mense
Page 88 and 89:
“Fuck,” denk ik ineens, “sta
Page 90 and 91:
het risico loopt dat ik „ja‟ ga
Page 92 and 93:
7. Mijn zoektocht is ten einde. Ik
Page 94 and 95:
“Tja,” zeg ik tegen haar, “ik
Page 96 and 97:
ineens legt ze me op de grond en ze
Page 98 and 99:
echtscheiding met Iris hakt er inde
Page 100 and 101:
jij last van hebt. Jij hebt last va
Page 102 and 103:
ingeeft. Maar door jouw gevoel stee
Page 104 and 105:
egrepen, niet gewaardeerd en ik wee
Page 106 and 107:
Toen was ik het niet met haar eens,
Page 108 and 109:
intelligent en ze weet dingen op de
Page 110 and 111:
geweten, dat ik pas zo kort bij Iri
Page 112 and 113:
zich beweegt. In normaal Nederlands
Page 114 and 115:
Er ontstaat een heftige e-mailwisse
Page 116 and 117:
“ H A L L O “. Ik ga direct hel
Page 118 and 119:
Het kind verkondigt haar mening.
Page 120 and 121:
overredingskracht en ze gaat, welis
Page 122 and 123:
van haar verplichtingen te ontslaan
Page 124 and 125:
De reis uit Parijs is voorbij en we
Page 126 and 127:
alleen maar aan. Mijn houding schie
Page 128 and 129:
niet gewoon weggaat, zoals ze de he
Page 130 and 131:
naar een winkel of openbare gelegen
Page 132 and 133:
“Wat is het precies dat je nodig
Page 134 and 135:
horen van de eerste klanken barstte
Page 136 and 137:
“Lieverd,” antwoordt ze, “ik
Page 138 and 139:
versturen, maar meer om een verslag
Page 140 and 141:
ent bijvoorbeeld met haar blote voe
Page 142 and 143:
mijn kant op. Zelfs al zou je het w
Page 144 and 145:
Ik meld me bij Joris en Niek, die n
Page 146 and 147:
Ik ben zo verschrikkelijk blij. Ik
Page 148 and 149:
machine, maar van de vier Harley‟
Page 150 and 151:
“Dat wil ik ook,” zegt ze, “m
Page 152 and 153:
“Jouw schuld zou ik niet willen z
Page 154 and 155:
De operatie verloopt soepel en we z
Page 156 and 157:
“Deze discussie hebben we toch al
Page 158 and 159:
onbeheersbare drang gaat ze probere
Page 160 and 161:
“Nee hoor, dat is het niet,” ve
Page 162 and 163:
Ik antwoord: “Nee wijfie, deze ke
Page 164 and 165:
10. Mijn huis wordt een thuis Niet
Page 166 and 167:
heb het pand een aantal jaren geled
Page 168 and 169:
Ze verwondert zich over het feit da
Page 170 and 171:
Ik schiet in de lach omdat ze met m
Page 172 and 173:
hanteren. Er komt werkelijk niets u
Page 174 and 175:
niet aan hem, maar aan de omstandig
Page 176 and 177:
Ik rijd met haar naar huis en ze ga
Page 178 and 179:
Sinds ze met tuinieren bezig is, zi
Page 180 and 181:
maken. Ze doet het echter niet en J
Page 182 and 183:
Ze pakt me ineens van achteren beet
Page 184 and 185:
nodig schijnt te hebben, niet voldo
Page 186 and 187:
Het kind trekt een bezorgd gezicht
Page 188 and 189:
verwacht blijft uit. Ze lijkt ineen
Page 190 and 191:
Het bed komt al twee dagen later bi
Page 192 and 193:
11. Ik word papa. Mama’s nieuwe v
Page 194 and 195:
uitdrukkelijke wens. Ik heb weliswa
Page 196 and 197:
Het kind krijgt een rugzak mee. Die
Page 198 and 199:
ze ons min of meer controleert. Ze
Page 200 and 201:
Het kind is ook de avond nog van sl
Page 202 and 203:
gaan slapen. Ze vindt het alleen ma
Page 204 and 205:
voor zijn karretje moet spannen. Ze
Page 206 and 207:
maar voor haar. Je krijgt er spijt
Page 208 and 209:
“Wat denk je van mij?” vraag ik
Page 210 and 211:
Regels en straf. Ik leg haar het wa
Page 212 and 213:
gehad tot hij weer thuiskwam: Knett
Page 214 and 215:
en als jullie willen blijven, dan k
Page 216 and 217:
Het kind heeft een poppetje, het is
Page 218 and 219:
De grap is dat ik zie dat het kind
Page 220 and 221:
trekken. “Rotkind,” roept haar
Page 222 and 223:
Als het kind naast mij fietst, dan
Page 224 and 225:
Maar het kind is slim en klaagt elk
Page 226 and 227:
later naar bed, want ik vind dat ze
Page 228 and 229:
Ze is het maar beperkt met me eens.
Page 230 and 231:
schelen of je het ermee eens bent o
Page 232 and 233:
maakt mij het uit. Het weer is goed
Page 234 and 235:
Ik kijk haar niet begrijpend aan. Z
Page 236 and 237:
Ze kijkt me vragend aan en ik zie d
Page 238 and 239:
„verjaardagen zijn verschrikkelij
Page 240 and 241:
traditie het voorschrijft, in zijn
Page 242 and 243:
“Daarbij,” zeg ik, “een gewoo
Page 244 and 245:
handhaven. Maar nu ze jou betreffen
Page 246 and 247:
Dat kan ik mooi op zaterdagmorgen m
Page 248 and 249:
Ze gaat helemaal uit haar dak en ik
Page 250 and 251:
Ik voeg er nog een „alsjeblieft
Page 252 and 253:
De maaltijd is klaar. Ik zet roodba
Page 254 and 255:
“Ik heb er zo‟n spijt van,” z
Page 256 and 257:
en zij past hem. Harmen zegt, als z
Page 258 and 259:
“Waarom zover weg?” vraagt ze.
Page 260 and 261:
Haar toon wordt vragend: “Snap je
Page 262 and 263:
“Ik dacht al zoiets te merken,”
Page 264 and 265:
Ze laat zich niet uit het veld slaa
Page 266 and 267:
lange zomervakantie, met mijn kind
Page 268 and 269:
nopjes, ze lijkt wel een jonge hond
Page 270 and 271:
“Jongen, je bent zo‟n open boek
Page 272 and 273:
Ik weet niet wat ik ermee aanmoet.
Page 274 and 275:
“Er zit dus niets anders op dan o
Page 276 and 277:
Blesruiters en het kind blijkt per
Page 278 and 279:
herfstvakantie door te brengen bij
Page 280 and 281:
Lekker thuisblijven. Week 30, vrijd
Page 282 and 283:
De hele berg opgekropte ergernissen
Page 284 and 285:
“Wat moet ik daar doen?” vraag
Page 286 and 287:
Ons romantisch dineetje wordt opgel
Page 288 and 289:
Ik zet mijn computer aan en net als
Page 290 and 291:
Het is half negen als ik naar boven
Page 292 and 293:
Ik rijd naar huis en ik zie dat er
Page 294 and 295:
14. De puzzel. Puzzelen. Week 32, h
Page 296 and 297:
Er is iets fundamenteels veranderd.
Page 298 and 299:
kantoor en dan vertel je me dat er
Page 300 and 301:
Ik hielp haar door de ordners heen
Page 302 and 303:
het hem wel te zijn. Mij boeit het
Page 304 and 305:
De halve klas van het kind rijdt pa
Page 306 and 307:
Het kind zit nog steeds niet op pia
Page 308 and 309:
“Ik wil dat je alle banden met ha
Page 310 and 311:
“Ik wil dat wijf niet meer over d
Page 312 and 313:
“Ik weet niet of ik hem dan wil,
Page 314 and 315:
Verslaafd? Op de avond van onze ont
Page 316 and 317:
Ik houd wel van een biertje en bij
Page 318 and 319:
Weer verlegt ze de discussie van ha
Page 320 and 321:
“Mijn kind krijgt meer aandacht d
Page 322 and 323:
Plotseling lijkt zij zich te realis
Page 324 and 325:
mee worstelen, maar ik vermoed dat
Page 326 and 327:
Het plaatje moet kloppen. Een tuin
Page 328 and 329:
die auto goed bij me zal passen? Ji
Page 330 and 331:
aldadig is, dan kan ze op een enorm
Page 332 and 333:
Ik schrik van mijn gedachten. “On
Page 334 and 335:
Ze verschoot direct van kleur en ze
Page 336 and 337:
Zij verwijt mij dat ik het heb uitg
Page 338:
Ik ga mijn leven weer oppakken en a
show all

Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?