Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

„verjaardagen zijn verschrikkelijk‟. Afgewisseld met de button
„kinderen zijn verschrikkelijk‟.
Het is niet dat ik het kind haar verjaardag niet gun, maar zoals
haar moeder ermee bezig is, maakt me zowat horendol. Ik trek een
parallel met mijn tuin. Toen had ze ook alleen maar aandacht voor
perkjes, plantjes, bloemen, struiken en heesters en kon ze het de
hele dag over niets anders dan die kuttuin hebben. Net zoals ik nu
naar de verjaardag van haar kind ben gaan kijken als „die
verschrikkelijke kutverjaardag‟.
Het is een uur of tien geworden en ze is nog steeds bezig met het
ophangen van slingers, ballonnen en lampions. Ik besluit nog even
voor de buis te gaan hangen. Wanneer ik de woonkamer
binnenstap, jubelt ze: “En? Vind je de kamer niet mooi versierd?”
“Ik vind er geen donder aan,” bek ik haar af, “overal zitten
punaises en alles zit onder de plakband. Hoe ga je dat overal weer
fatsoenlijk vanaf halen?”
Ik schrik van mijn eigen chagrijn, maar het is sterker dan mezelf.
Zij begrijpt er geen snars van hoe ik naar de verjaardag van haar
kind kijk. Volgens haar ben ik een marsmannetje zonder gevoel.
Ze kan er met haar verstand sowieso niet bij hoe ik naar
verjaardagen kijk en ermee omga. Laat staan hoe ik kijk naar de
verjaardag van een kind.
Het is al jaren gebruik dat ik mijn verjaardag niet vier, althans, dat is
uitgangspunt. Mocht ik besluiten er toch iets aan te doen, dan laat ik dat aan
mijn vrienden en kennissen weten en ik organiseer een feestje. Mijn gebruik is
overgenomen door mijn familie. Ik ben, een uitzondering daargelaten, nog nooit
op een verjaardag van een oom of tante, een neef of nichtje geweest. Iedereen
accepteert dat en, nog belangrijker, respecteert dat.
Ik trek deze lijn ook door voor allerlei andere feesten, zoals vader- en
moederdag. Gelul vind ik dat. Ik neem mijn vader of moeder liever een keer op
een andere dag mee uit eten of ik kook voor hem of haar. Dat vind ik pas
vader- of moederdag.