Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

ent bijvoorbeeld met haar blote voeten door het gras. Ze moet van
Yvon dan haar schoenen aandoen en met haar poppen gaan
spelen. Ze dwingt Layla als het ware, wat ze uiteindelijk met
duidelijke tegenzin doet. Als Yvons plaatje dan weer klopt, gaat ze
direct haar dochter zitten knuffelen, ook al vindt die er op dat
moment geen bal aan.
Ik vraag me af of er een verband is tussen de „gekleurde plaatjes‟ en
haar verlatingsangst. Daarom vertel ik het je. Ik weet dat Yvon je
vandaag of morgen gaat bellen voor een afspraak. Ik hoop werkelijk
dat je haar kunt helpen. Ze heeft namelijk ook een heleboel goede
dingen. Het is een gaaf wijf met helaas een beperking. Eentje met
nogal veel impact...
Het is laat in de middag als ik thuiskom.
“En?” vraag ik haar.
Ze zegt: “Ik heb Mathijs gebeld en aanstaande dinsdag al heb ik
een afspraak met hem.”
“Waar heb je die afspraak?” vraag ik nieuwsgierig, want ik weet
dat Mathijs het liefst zijn „patiënten‟ naar zijn kantoor laat komen.
“Hij wilde in eerste instantie dat ik naar hem toekwam,”
bevestigt ze mijn vermoeden, “maar toen ik uitlegde waar het over
ging, zei hij direct dat hij wel naar mij toe zou komen.”
Ik vermoed dat Mathijs intussen ook mijn e-mail gelezen heeft
en ik vraag: “Heeft hij nog meer gezegd?”
“Jazeker,” zegt ze, “hij heeft me verteld dat hij veel ervaring
heeft in het helpen van mensen met verlatingsangst. Zo had zijn
ex-vrouw er last van toen ze hem leerde kennen en binnen no time
was ze ervan af. Hij heeft mij verzekerd dat ik er vanaf kan komen,
als ik het maar wil. En natuurlijk wil ik het ook heel graag.”
“Daar ben ik blij om,” zeg ik, “ik weet dat er altijd een uitweg is,
als je maar wilt. Het is dus niet alleen een uitweg voor jou, maar
daarmee ook voor mij en dus voor ons.”
Ze kijkt me vragend aan en zegt: “Stel dat het niet overgaat of
het gaat in jouw zin niet snel genoeg, hoe moet het dan verder?”