Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Jongen, je bent zo‟n open boek voor me,” zegt ze, “daar heb je
geen idee van. Denk jij dat ik niet weet wat jij wilt? Maar je mag
niet vergeten dat je nu met mij getrouwd ben. Anders had je maar
met Betsy moeten trouwen, die had maar al te graag met je
meegewild onder water.”
Ze voegt er nog met een beschuldigende blik aan toe: “En de
rest.”
Ik vertel haar in een van mijn eerste e-mails pesterig dat ik met Betsy een
principe-afspraak heb gemaakt om samen te gaan duiken in Egypte. Zij
vraagt me of Betsy in de standaard doelgroep valt die hoort bij mannen van
mijn leeftijd. Dus minstens een jaar of tien jonger, lang blond haar, blauwe
ogen en natuurlijk geen kinderen of andere verplichtingen.
Ik bevestig het, behalve dat haar blauwe ogen grijsgroen zijn. Ik vertel haar,
nog steeds pesterig, dat ze niet rookt en dat ze zelfstandig ondernemer is. Met
andere woorden, voor mij de perfecte vrouw. Ik zet er nog een smiley achter.
Ik wil de discussie met haar niet aangaan en ik kap hem af. “Doe
alsjeblieft niet zo achterlijk,” zeg ik, “als je er nou gewoon eerlijk
voor uitkomt dat je geen zin hebt om in een vliegtuig te stappen,
dan kan ik er wat mee.”
“Jij weet toch zo langzamerhand wel waar ik nu sta?” zegt ze. “Ik
durf, dankzij Mathijs, tegen die tijd echt wel in een vliegtuig te
stappen, hoor! Zeker als jij ook nog eens in de buurt bent. Maar ik
kan toch niet een paar duizend kilometer van mijn kind verwijderd
lekker vakantie gaan vieren? Denk jij dat ik het dan naar mijn zin
zal hebben?”
“Zoëven zei je nog dat het je niet uitmaakt,” zeg ik, “maar je
geeft nu behoorlijk duidelijk aan wat je niet wilt. Heb je er al eens
over nagedacht hoe ik erin zou kunnen zitten?”
“Je wist toch waar je aan begon,” zegt ze, “daarbij weiger jij te
snappen wat liefde tussen ouders en kinderen is. Dat verwijt ik jou
overigens niet, want iemand zoals jij, zonder kinderen, kan dat ook
niet weten.”