Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

De zon schijnt volop en er is geen wolkje aan de lucht te zien.
We rijden langs het kanaal naar Voorburg. We rijden de kleine
brug aan de Kerkstraat over en dat gaat maar net. Vervolgens
rijden we de Herenstraat in, maar de limousine is te lang om de
draai te maken en hij kan niet op een normale manier voor de deur
van het stadhuis komen. Ik denk dat we moeten gaan lopen, maar
de chauffeur geeft zich niet gewonnen. Er ligt een pad in de tuin
van de kerk en dit pad ligt in het verlengde van het stadhuis. De
chauffeur denkt dat we over dit pad precies voor de deur kunnen
komen.
Het is al druk in de Herenstraat en we baren veel opzien met
onze limousine. Zeker nu het ding daar staat en geen enkele kant
meer op kan. De limousine is voorzien van donker glas en je kunt
alleen maar van binnen naar buiten kijken. Het is een hilarisch
gezicht, al die mensen die van heel dichtbij proberen naar binnen
te kijken, waarbij sommigen zelfs hun neus tegen het glas aan
drukken.
Na een kleine verbouwing van twee terrassen en het verplaatsen
van een aantal tafels, stoelen en plantenbakken, lukt het de
limousine op het tuinpad van de kerk te komen. De draai gaat
maar net, de auto moet een keer of zes steken. Ook dat blijkt een
bijzonder schouwspel te zijn, want er staan, buiten onze families,
heel veel mensen te kijken als wij uitstappen.
Dat we opzien baren blijkt uit het aantal „vreemden‟ die ons
complimenteren met onze verschijning. De gemiddelde boodschap
is dat ze niet vaak zo‟n mooi bruidspaar hebben gezien. Het
verbaast me niets, want zeker zij ziet er heel bijzonder uit. Haar
doorschijnend gewaad laat meer zien dan het verhult, zonder
ordinair te zijn. Het is een doorschijnend topje met daarover
alweer een doorschijnend hesje, waardoor je net niets ziet. Haar
platte buik is bloot en ze heeft een lage, brede heupbroek aan van
hetzelfde materiaal als het hesje. Door alle lagen is er ook hier net
niets te zien. Ik loop dan ook zo trots als een pauw naast haar.