Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

gehad tot hij weer thuiskwam: Knetterstoned. Sindsdien heeft ze
die enorme angst om verlaten te worden.”
Ik ga met het kind naar Duinrell. Ik heb kaartjes gekregen van
een relatie en het is een mooie gelegenheid om de band met haar
eens wat aan te halen. Ze woont tenslotte met mij onder hetzelfde
dak. Haar nichtje Samantha hoort ervan en ze wil wel mee.
Eenmaal in Duinrell valt het enorme contrast tussen Samantha
en het kind me op. Samantha durft overal in en af en het kind niet.
Ik vraag het kind waarom ze zo bang is.
“Het is hartstikke eng en gevaarlijk,” legt ze uit, “en mijn moeder
vindt dat ook. Van haar zou ik er niet eens in mogen.”
Het kind gaat, met nogal wat overredingskracht van mij en
Samantha, uiteindelijk toch een attractie in. Ze komt eruit en het
huilen staat haar nader dan het lachen. Ze wil weg, of zwemmen in
het Tikibad.
Het Tikibad heeft glijbanen, voor elk wat wils. Het kind wil
alleen in de glijbaan als die niet eng en donker is. Het kind is echt
bang. Samantha wijst op een glijbaan en ze overreedt het kind om
samen met mij juist die glijbaan te nemen.
“Is die dan niet eng en donker?” vraagt het kind aan haar nichtje.
“Nee,” beweert Samantha stellig, “want dit is de Starlight en dat
is de ongevaarlijkste.”
Ik stap er samen met het kind in en een paar seconden later zijn
we beneden. Ik word direct door een badmeester uit het water
gehaald en ik krijg een standje. Het blijkt de snelste glijbaan van
het Tikibad te zijn, waar het nota bene ook nog eens ten strengste
verboden is er met z‟n tweeën tegelijk in te gaan. Het kind is
overstuur en het huilt. Ik begrijp het volkomen, want ik ben er ook
van geschrokken.
Samantha komt uit een andere buis gegleden. Ze ziet het tafereel
en ze komt niet meer bij van het lachen.