Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Er zit dan niets anders op dan te wachten,” zeg ik gelaten.
“Maar weet je,” zegt ze, “kom toch maar gewoon bij mij thuis. Ik
vertrouw jou en ik stel je aan mijn kind voor als een „gewone‟
vriend, niet als nieuwe liefde. Ik ga er daarbij wel vanuit dat jij daar
terdege rekening mee houdt. Ik kan het haar niet aandoen om haar
aan een nieuwe vriend voor te stellen en vervolgens het risico te
lopen dat het uitgaat. Ze hecht zich toch al zo snel aan mensen en
ze is toch al zo kwetsbaar.”
“Op die uitnodiging ga ik graag in,” zeg ik, “want ik wil jou
blijven zien, ook al moet ik me gedragen als „gewone‟ vriend.”
“Ik houd je aan jouw belofte,” zegt ze, me indringend
aankijkend, “je bent meer dan welkom, maar weet wel dat je niet
kan blijven slapen.”
De volgende dag maak ik kennis met haar kind. Ik word, zoals
afgesproken, voorgesteld als „gewone‟ vriend.
Het kind vraagt direct: “Is dit jouw nieuwe vriend, mama? Net
zoals John?”
“Nee schat,” zegt haar moeder, “Gijs is een gewone vriend. Wij
vinden elkaar aardig en hij komt alleen maar op visite om een
kopje koffie te drinken en een beetje te praten.”
Het kind is echter niet op haar achterhoofd gevallen en ze vraagt
aan mij: “Vind jij mijn mama aardig?”
Ik houd er niet zo van te liegen dus ik grap: “Natuurlijk vind ik
jouw mama aardig, want anders was ik hier niet.”
Het kind vraagt door: “Word jij mama‟s nieuwe vriend?”
Ik moet erom lachen en ik zeg: “Wie weet?”
Het kind kijkt me een beetje boos aan en ze neemt geen
genoegen met mijn antwoorden. “Ik weet best waarom je hier
ben,” beweert ze stellig, “jij bent gewoon verliefd op mama.”
Ik moet er wel om lachen. Ik kan er niet of nauwelijks onderuit.
Wat een bijdehandje is dit. En dan pas acht jaar oud. Maar ze heeft
wel gelijk, niet in de laatste plaats omdat ze niet kippig is. Ik
gedraag me als „gewone‟ vriend, conform haar moeders