Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

Later praat ik erover met haar moeder en ik zeg: “Hoe kan het
dat jouw kind zo bang is? Ze durft niets en ze vindt alles maar eng
en gevaarlijk?”
“Het is toch ook zo,” zegt haar moeder, “het is maar goed dat ik
er niet bij was. Van mij had ze er niet eens in gemogen.”
Straf.
Ik introduceer iets nieuws voor het kind: Straf. Haar moeder
dreigt er regelmatig mee, maar ze voert het nooit uit. Ik doe dat
duidelijk anders en dat is wel eventjes slikken. Niet alleen voor het
kind, maar ook voor haar moeder. Die vergeet en vergeeft zeer
snel en het kind weet dat. Ze is er zelfs volledig op ingespeeld.
Als het kind in mijn bijzijn iets doet dan waarschuw ik haar. Ik
doe dat één keer. Luistert ze niet naar me, dan voer ik mijn
dreigement uit. Consequent als ik ben doe ik wat ik beloof, dus
ook met straf.
Ik ga met m‟n gezin boodschappen doen in Zoetermeer. Op
vrijdag in de namiddag na de school van het kind. Met z‟n drieën
lopen we door het Stadshart. Zij is op zoek naar nieuwe kleren
voor haar kind. In C&A pakt zij kleren voor haar kind uit het rek.
Direct beginnen moeder en dochter te argumenteren over smaak
wanneer het kind weigert de kleren aan te passen. Ik waarschuw
zowel het kind als haar moeder, dat als het zo doorgaat ik per
direct naar huis ga. Het argumenteren lijkt te stoppen, maar binnen
de kortste keren zitten moeder en dochter elkaar weer in de haren.
“We gaan nu weg,” zeg ik resoluut.
“Maar we hebben nog geen kleren gekocht,” protesteren ze in
koor.
“Het kan me niet schelen,” zeg ik, “volgens mij ben ik uitermate
duidelijk geweest en we gaan nu naar huis. Althans, ik ga naar huis