Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

trekken. “Rotkind,” roept haar moeder, “je weet toch dat je niet in
je blootje naar beneden mag komen. Schiet op, naar boven.”
Vervolgens loopt ze zuchtend achter haar kind aan naar boven
en hetzelfde ritueel als in Rhoon wordt opgevoerd. Ik zie nog
steeds een zuchtende moeder, geruzie over de aan te trekken
kleren, een kind dat recalcitrant is en haar dat in een paardenstaart
gedaan moet worden, wat na veel getouwtrek uiteindelijk twee
staartjes worden.
Mama, waar ben je?
Het is weekeinde. Ik sta in de keuken en zij komt kijken wat ik
aan het doen ben. Ze pakt me beet en geeft me een zoen.
Vervolgens roept het kind, die in de kamer zit: “Mama, waar ben
je?”
De moeder roept: “In de keuken, schatje.”
Het kind komt de keuken in en haar moeder laat me los. Het
kind heeft dorst en ze wil een glaasje limonade. Haar moeder pakt
het voor haar kind uit de koelkast en moeder en kind verlaten de
keuken.
Haar moeder komt een kwartiertje later weer bij me kijken. Het
ritueel herhaalt zich. “Mama, waar ben je?” hoor ik het kind direct
roepen.
“Ik ben hier hoor, schatje,” geeft zij antwoord.
Zodra haar moeder uit het gezichtsveld verdwijnt gaat het kind
op zoek naar haar moeder. “Mama, waar ben je?” roept ze telkens.
Ik let er eens op en ik zie dat het kind het louter uit gewoonte
doet. Op het moment dat haar moeder uit beeld is roept zij:
“Mama, waar ben je?”
Vervolgens reageert haar moeder vanuit een of ander
automatisme op de oproep van haar kind. Ik zeg er iets van tegen
haar moeder en zij verklaart het weer met verlatingsangst. Het