Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

herfstvakantie door te brengen bij oma Corrie en opa Hannes. Ze
gaat liever mee op huwelijksreis met haar moeder en mij.
Ik leg het kind uit dat een huwelijksreis een aangelegenheid is
voor grote mensen en dat daar geen kinderen bijhoren. Bovendien
is ze al heel lang niet bij oma Corrie en opa Hannes geweest en die
missen haar. Ze kijkt me aan en ik krijg haar standaard opmerking:
“Lekker boeiend.”
Ze huppelt nog eens voor de tv langs. “Ik denk dat ik heimwee
ga krijgen,” zegt ze, mij met een triomfantelijke blik aankijkend:
“en dan komt mama me direct halen, hè mama?”
Die kijkt haar kind met een liefdevolle blik aan en ze zegt: “Maar
natuurlijk kom ik jou dan direct halen, schatje. Dat weet je toch!”
Ik sta perplex en ik weet geen woord uit te brengen. Wat gebeurt
hier in godsnaam?
Ik laat het op me inwerken en ik krijg de drang even iets anders
te gaan doen. Ik sta van de bank op en ik ga achter mijn laptop aan
de grote tafel zitten. Dit voorval moet ik echt eventjes verwerken.
Dat kutkind. Dat verwende, verpeste kutkind.
Zij ziet me achter mijn laptop gaan zitten en ze komt bij me
zitten. “Hey man,” zegt ze, “ik heb eens zitten denken. Je bent de
laatste tijd nogal gestrest en kort door de bocht. Wat denk je ervan
om in plaats van een huwelijksreis er eens een weekje alleen of met
je vrienden op uit te trekken?”
Boing. Wat zegt ze nu? Dit slaat alles. Nu weet ik het helemaal
niet meer. Natuurlijk heb ik behoefte aan een weekje rust. Maar ik
wil die rust opzoeken, samen met haar. Daar is het toch allemaal
om begonnen?
„Met je vrienden weg‟, zegt ze. Welke dan? En op welke termijn?
Andries of Henri? Die hebben hun verplichtingen en kunnen niet
gemakkelijk weg. De enige vrienden die flexibel zijn en wellicht
weg kunnen, heb ik al maanden niet meer gezien. Zij heeft ze
buiten de deur gehouden. Of ze vindt het „uitbuiters‟ of ze wil
niets van ze weten, omdat ze van mening is dat ze onterecht een
negatief oordeel over haar hebben geveld.