Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

“Deze discussie hebben we toch al gevoerd?” vraag ik. “Waarom
slinger je hem opnieuw aan?”
“Sorry,” zegt ze, “maar een week vind ik te lang. Laten we het zo
doen. Het is vandaag vrijdag en we gaan strakjes naar Andries en
Chantal. Daar blijven we tot dinsdag en dan gaan we terug. Als het
klikt tussen mijn kind en Chantal, dan durf ik mijn kind wel bij
haar achter te laten en dan kunnen wij samen toch wat ritjes gaan
maken?”
Ik ga het bed uit en samen met het kind loop ik naar beneden.
Het is helemaal uitgelaten, hetgeen ik wel begrijp. Sinds ze in
Stompwijk woont heeft ze niemand anders om haar heen behalve
haar moeder en mij. Dat is ook logisch, want toen zij met haar
moeder bij mij kwam wonen, was haar grote vakantie net
begonnen. Het enige uitje was het tripje naar Disneyland en voor
de rest kan ze nergens naartoe. Normaliter gaat ze in de grote
vakantie wel eens een weekje logeren bij oma Corrie of haar broer
Klaas, maar die zijn met z‟n allen naar Indonesië vertrokken, waar
haar jongste broertje Tom zijn huwelijksfeest met de voltallige
familie - zijn bruid is geboren en getogen in Indonesië - viert.
Het kind is in Stompwijk ook nog niet naar school geweest, dus
ze heeft hier nog geen leeftijdsgenootjes ontmoet. Na de vakantie,
als ze naar school gaat, zal dat allemaal gaan veranderen. Dat is
ook beter voor haar, want nu is ze helemaal aangewezen op haar
moeder en mij. Ik kijk dan ook enorm uit naar een paar dagen
samen met haar moeder, zonder dat het kind continu alle aandacht
opeist.
Ik zet de motoren klaar en ik bind de tassen erop. Zij is zichtbaar
nerveus, want ze ziet tegen de lange reis op. Gezien haar
verlatingsangst vind ik dat ook niet zo verwonderlijk. Ze is pas zo
kort bezig met Mathijs en NLP om het onder controle te krijgen
en toch gaat ze al met me mee. Ik vind haar geweldig.