Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

ekvechten met een kind van acht over smaak, dan vraag ik me af
wie er nu werkelijk schuld heeft. Ook zie ik hoe jij communiceert
met je dochter. Ik vind het niet verwonderlijk dat ze af en toe haar
kont tegen de krib gooit. Die gespierde taal van jou is veel te grof
voor een kind van haar leeftijd. Sowieso is jouw taal af en toe te
grof. Weet je dat het soms zo erg is dat ik me ervoor geneer?”
Ze kijkt me aan alsof ze water ziet branden. Ik ga door: “Je zegt
dingen tegen haar als: „Houd je murf, ellendig rotkind‟, als ze iets
zegt wat je niet uitkomt. Of: „Lomp mokkel, moet ik je een knal
voor je hersens geven?‟ als ze je tijdens het ochtendritueel iets te
hard knuffelt.”
Ze gaat in de verdediging. “Ten eerste vind ik het wel
meevallen,” zegt ze, “en als ik het al doe, dan heeft ze het
waarschijnlijk verdiend. Verder luistert ze nooit naar me en
daarom moet ik mijn stem wel verheffen. Anders doet ze net of ze
me niet hoort of verstaat.”
Ik probeer nog iets: “Met een beetje geduld en tact bereik je veel
meer. Je zou haar eens om haar mening kunnen vragen in plaats
van te zeggen wat ze moet aantrekken. Kijk eens hoe ze daarop
reageert. Als zij een mening heeft dan moet je eens kijken of jij je
erin kunt schikken. Je zou nog wel eens verrast kunnen zijn. Laat
het gewoon eens gaan.”
Ze kijkt me meewarig aan. “Ach lieve jongen,” zegt ze tegen me,
“ik kan zien dat jij niet weet wat kinderen van acht zijn. Die
hebben namelijk geen eigen mening of een eigen smaak. Ik moet
dus wel voor haar beslissen.”
De straf van het kind zit ervoor de helft op en ik hoor geen
geluiden meer. Omdat het de eerste keer is dat ik het kind zo
„zwaar‟ straf en besluit ik een praatje met haar te gaan maken.
Het kind is duidelijk overstuur en ze zit hard op een oor van haar
lievelingsknuffel te kauwen.