Klik om de pfd te downloaden - van-rijswijk.nl

het flirten met Yvette. Ik heb niet eens met haar gesproken. Ook
leg ik Yvette naast mijn maatstaf. Blond, aantrekkelijk vrouwelijk
schoon zou me zijn bijgebleven. Yvette niet.
De drang om mezelf te verdedigen komt in me op. Maar mezelf
verdedigen wil ik niet, want er is niets te verdedigen. De ergernis
komt ineens in me op en het vel rondom mijn slapen trekt alweer.
Iets dat me de laatste tijd steeds vaker gebeurt als ik met haar
discussier. “Houd er alsjeblieft over op,” smeek ik haar, “je hebt
klaarblijkelijk iets in je hoofd dat er niet is. Zelfs als is het er, zet
het dan alsjeblieft van je af.”
“Ik ben toch niet achterlijk,” zegt ze, “ik heb het toch zeker met
mijn eigen ogen gezien.”
Ik probeer het nog een keer: “Alsjeblieft, laten we deze discussie,
die nergens toe leidt, stoppen.”
Ze geeft geen gehoor aan mijn smeekbede en ze begint me
verwijten te maken. Ineens ben ik oneerlijk. Ik lieg. Ik ben
achterbaks. Net als al die andere mannen, die heimelijk naar
vrouwelijk schoon zitten te kijken en dan met hun piep gaan zitten
spelen. Ik ben minstens net zo erg. In een laatje had ze een seksdvd
van me gevonden en ik surf ook al die seks-sites af op het
internet. Ze walgt van me. Dat haar eigen vent naar die
smeerlapperij kijkt.
“Wat val jij me tegen,” zegt ze, “dat je met de buurvrouw flirt,
daar kan ik nog wel mee leven. Maar dat je het in alle toonaarden
ontkent, daar heb ik pas moeite mee.”
Mijn slapen beginnen nog meer te trekken en ik voel mijn
ergernis steeds heftiger worden. Ik onderneem nog een poging om
de discussie te beëindigen. “Ik kan hier niet tegen op,” zeg ik tegen
haar, “ik ga echt niet zeggen wat jij klaarblijkelijk wilt horen.”
Ik vervolg: “Daarbij is deze discussie niet alleen zinloos, hij is
ook ronduit belachelijk. We trouwen nota bene over twee dagen.”
Ondanks mijn ergernis, die inmiddels in nijd aan het omslaan is,
smeek ik haar zowat: “Ga de keuken uit voordat ik echt nijdig
word en mezelf niet meer onder controle kan houden.”