Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce
Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce
Raport końcowy Modele zarządzania uczelniami w Polsce
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Modele</strong> <strong>zarządzania</strong> <strong>uczelniami</strong> w <strong>Polsce</strong><br />
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego<br />
− Jakość ma ścisły związek z usługą. Przyjmując, że usługa to wynik procesu, możemy<br />
stwierdzić, iż jakość odnosi się zarówno do usług, które uczelnie świadczą klientom<br />
zewnętrznym (studentom, pracodawcom, innym), jak i klientom wewnętrznym (jakość<br />
w relacjach wewnętrznych). Uwzględnienie koncepcji klienta wewnętrznego pozwala w sposób<br />
pełny określić personalny wymiar systemu <strong>zarządzania</strong> jakością uczelni, poprzez<br />
uwzględnienie tych czynności i grup pracowników, które są związane ze świadczeniem usług<br />
wewnątrz uczelni (np. ogólnie rozumiana sfera administracji);<br />
− Jakość może i powinna być wykorzystywana w procesie konkurowania przez uczelnię z innymi<br />
<strong>uczelniami</strong>. W myśl podejścia zasobowego, właściwego dla <strong>zarządzania</strong> strategicznego,<br />
jakość stanowi o potencjale konkurencyjności i kompetencjach uczelni wyższych.<br />
2.8.3. Model <strong>zarządzania</strong> jakością kształcenia i pracy w uczelniach<br />
2.8.3.1. Cele istnienia systemu <strong>zarządzania</strong> jakością w uczelniach 92<br />
Jako podstawowy cel funkcjonowania systemu <strong>zarządzania</strong> jakością w uczelniach przyjmuje<br />
się w niniejszym opracowaniu wspieranie rozwoju tych uczelni, szczególnie poprzez<br />
wzmacnianie ich potencjału zasobowego, wykorzystywanego dla realizacji zadań<br />
przewidzianych przepisami prawa oraz regulacjami wewnętrznymi.<br />
W ramach tak określonego celu ogólnego, można wskazać następujące cele szczegółowe:<br />
− zapewnianie spełnienia przez uczelnie obowiązujących je wymagań prawnych, szczególnie<br />
odnoszących się do usług edukacyjnych oraz innych świadczonych w tych uczelniach, np.<br />
wymagań dotyczących prowadzenia studiów na określonych kierunkach i poziomach<br />
kształcenia 93 ,<br />
− wspieranie implementacji strategii rozwoju przyjętych przez władze uczelni,<br />
− poprawę sprawności realizacji procesów wewnętrznych w uczelniach, poprzez dostarczanie<br />
zapisanych wzorców działań dla pracowników,<br />
− poprawę ogólnej efektywności działania uczelni oraz efektywności poszczególnych procesów,<br />
dzięki ich monitorowaniu,<br />
− przeciwdziałanie zagrożeniom ciągłości działania uczelni wyższych (np. związanych z wystąpieniem<br />
przesłanek do ograniczenia ich uprawnień czy likwidacji),<br />
− rozszerzanie zakresu autonomii uczelni, np. w drodze poprawy statusu podstawowych<br />
jednostek organizacyjnych uczelni (dotyczy to posiadanych uprawnień czy też oceny<br />
parametrycznej), zwiększenia swobody kształtowania programów studiów 94 ,<br />
− zapewnienie osiągania oczekiwanych efektów w różnych obszarach działalności, w tym<br />
szczególnie efektów kształcenia określonych zgodnie z filozofią Krajowych Ram Kwalifikacji 95 .<br />
Rola <strong>zarządzania</strong> jakością na poziomie uczelni wyższych będzie się odnosić przede<br />
92 Cele te są definiowane z uwzględnieniem przedstawionych projektów zmian w przepisach prawnych dotyczących<br />
szkolnictwa wyższego. Co do systemu zapewnienia jakości kształcenia, to w projekcie zmiany ustawy Prawo o<br />
szkolnictwie wyższym proponuje się rozszerzyć art. 66 obowiązującej ustawy o pkt. 3a), który rozszerza zakres<br />
odpowiedzialności rektora o „sprawowanie nadzoru nad wdrożeniem i doskonaleniem uczelnianego systemu<br />
zapewnienia jakości kształcenia”.<br />
93 Patrz np. treść projektu Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków, jakie muszę<br />
spełniać jednostki organizacyjne uczelni, aby prowadzić studia na określonym kierunku i poziomie kształcenia.<br />
94 Wzrost swobody uczelni wyższych w zakresie tworzenia programów studiów skutkuje jednocześnie wzrostem<br />
wymagań w stosunku do wewnętrznych systemów zapewnienia jakości. Zob. Autonomia programowa uczelni. Ramy<br />
kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego, s. 135. Zwiększanie zakresu autonomii uczelni jest wskazywane jako podstawowa<br />
szansa szkolnictwa wyższego w <strong>Polsce</strong> w obydwu projektach strategii (autorstwa KRASP oraz Ernst & Young).<br />
95 Nacisk na efekty kształcenia powinien być charakterystyczny zarówno dla samych uczelni wyższych (między innymi<br />
poprzez właściwe projektowanie programów studiów) jak dla procesów oceny jakości kształcenia prowadzonych przez<br />
PKA (patrz art. 48.a projektu zmiany ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym).<br />
Centrum Badań nad Szkolnictwem Wyższym Uniwersytetu Jagiellońskiego<br />
31-007 Kraków, ul. Gołębia 24<br />
169